بررسی تاثیر آموزش گروهی بر تمایلات وسوسه انگیز در افراد با سوء مصرف مواد در مرکز ترک اعتیاد پنجم آذر گرگان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 806

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPESCONF02_015

تاریخ نمایه سازی: 8 مرداد 1398

چکیده مقاله:

سوء مصرف مواد مخدر رویداد پیچیده ای است که در اثر مجموعه عوامل جسمی، روانشناختی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ایجاد می شود. این اختلال با دوره های عود و بهبودی همراه است. وسوسه مصرف مواد به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی در عود مصرف و گرایش مجدد به سوء مصرف مواد تلقی می شود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش گروهی بر تمایلات وسوسه انگیز در افراد با سوء مصرف مواد می باشد. روش کار در این تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی غیر تصادفی با گروه کنترل قبل و بعد می باشد. نمونه گیری از مراجعین به درمانگاه ترک اعتیاد بیمارستان پنجم آذر گرگان انجام شد و حجم نمونه در هر گروه 50 نفر تعیین گردید. ابتدا دو گروه کنترل و آزمون پرسشنامه عقاید وسوسه انگیز را تکمیل کردند. گروه کنترل بعد از یک ماه با اقدامات معمول مرکز، مجددا پرسشنامه را تکمیل کردند. اما گروه آزمون پس از 8 جلسه آموزشی، پرسشنامه ها را مجددا تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و برای تعیین معنی داری از آمار استنباطی (تی مستقل و تی زوجی) استفاده شد. از نظر تمایلات وسوسه انگیز قبل از مداخله، دو گروه اختلاف معنی دار آماری نداشتند. بعد از مداخله، تفاوت معنی دار آماری بین گروه آزمون و کنترل وجود داشت ( 0 / 001= p - value به طوری که میانگین تمایلات وسوسه انگیز در گروه آزمون کمتر از گروه کنترل بود. همچنین در گروه آزمون قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی دار آماری وجود دارد. تمایلات وسوسه انگیز بعد از مداخله کاهش داشته است 0 / 001> p - value . با توجه به یافته های مطالعه که نشان داد آموزش گروهی می تواند در کاهش تمایلات وسوسه انگیز موثر باشد. پیشنهاد می شود این برنامه در کلیه مراکز سرپایی و بستری ترک اعتیاد توسط تیم درمان مورد استفاده قرار گیرد. از آنجایی که پرستاران به صورت مداوم با مصرف کنندگان مواد در تماس مستقیم هستند، با به کار گیری این برنامه ضمن حمایت از مددجویان می توانند به تداوم ترک آنها کمک بسزایی نماید

نویسندگان

فاطمه شیخ نژاد

کارشناسی ارشد روان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ایران

نعیمه سیدفاطمی

استاد. مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ایران

محمدرضا نوروزی

کارشناس ارشد روان شناس بالینی

حمید حقانی

مربی. گروه آمار دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران.