نقش عوامل محیطی فضای دانشکده در پرورش خلاقیت مبتنی بر تامین نیاز روانی دانشجویان معماری

معماری به عنوان یکی از عناصر شاخصه فرهنگ هر کشوری محسوب میشود. به بیان دیگر تبلور کالبدی جهانبینی، سیاست، اقتصاد، مذهب، هنر و تاریخ در سیمای شهر توسط معماری صورت میپذیرد. معماری همچون علوم دیگر دارای پایه و اساس علمی میباشد که بسته به شرایط سرزمینهای مختلف اشکال مختلفی را به خود گرفته است. لزوم وجود محیط آموزشی مناسب درجوامع از اساسی ترین نیازهای انسانهاست. معماری نه تنها از راه دیدن بلکه شنیدن وتبادل اندیشه ها می باشد و نیاز به محیطی باز برای برقراری مراوده های اجتماعی دارد که برای رشدافکار و پرورش خلاقیت دانشجویان امری سخت لازم است وکمبود چنین فضایی دردانشکده های امروز به وضوح احساس می شود ونیاز دانشجویان به چنین فضایی روزبه روز بیشترمی شود. یکی از راه های پرورش خلاقیت توجه به محیط و فضای آموزشی می باشد.معمولا از تاثیرمثبت عوامل محیطی در رشد و ارتقا خلاقیت چشم پوشی میشود در حالی که محیط فیزیکی دانشگاه به عنوان استاد دوم میتواند در نظر گرفته شود. همانطور که می دانیم همواره محیط ها و فضاهای آموزشی بایستی قالب هایی مناسب جهت وقوع رفتارهای مورد نیاز انسان باشد پس می توان گفت عوامل محیطی درپرورش خلاقیت و تامین نیاز دانشجویان نقش کلیدی دارد. پژوهش حاضر به دنبال اهمیت عوامل محیطی بر افزایش خلاقیت دانشجویان و تامین نیازهای روزمره آنان میباشد که خود وسیله ای برای ارضاء نیازهای معین و رسیدن به اهداف مختلف میباشد، عدم توجه به نیاز های دانشجویان و ناکامی در ارضای آنها فرد را از رشد و پیشرفت باز می دارد ، بر همین اساس این مقاله اهدافی را مبنی بر شناخت نیازها و ایجاد شرایط مناسب محیط فیزیکی آموزش معماری برای قرار گرفتن دانشجویان در فرآیند رشد خلاقیت و تحقق استعدادهای بالقوه آنان دنبال میکند لذا روش این پژوهش متاثر از ارتقاء خلاقیت و تامین نیاز روانی دانشجویان باتوجه به اهمیت عوامل محیطی و کیفیت فضایی دانشکده از نوع توصیفی_ کمی است که پس از گردآوری اطلاعات از استدلال استقرایی جهت نتیجه گیری و جوابگویی به سوال اصلی استفاده خواهد شد.

کلیدواژه ها:

عوامل محیطی ، خلاقیت ، نیازهای روانشناختی ، دانشجویان معماری