خلق مکان خاطره یا بازسازی تاریخ؛ فهم تجربه ی جوانان اصفهان از بازسازی میدان امام علی ع میدان عتیق

آنچه امروز دربارهی میدان عتیق چالش برانگیز است، تغییر یکباره ایست که در پی اجرای پروژهی احیاء میدان تاریخی رخ داده و چهره ای بسیار متفاوت را برای این محدوده رقم زده است. با این که میدان عتیق از نظر کالبدی عظمت گذشته ی تاریخی خود را بازیافته، اما با گذشت چند سال از اجرای پروژه، هنوز به یک مقصد مهم در زندگی شهر اصفهان تبدیل نشده است. این پژوهش با تکیه بر مفهوم مکان خاطره در پی آن است که آیا میدان عتیق امروز توانسته است مکانی برای احیاء خاطرهی میدان عتیق کهن خلق کند این پژوهش با تکیه بر رویکرد پدیدارشناسی، پژوهشی کیفی است که از راهبرد کلایزی در تحلیل داده ها استفاده کرده است. گردآوری داده ها از طریق مصاحبهی عمیق با 15 نفر از جوانان (35-20 سال) شهروند و ساکن اصفهان انجام شده است. مضامین به دست آمده از کدگذاری داده ها، بیانگر دو مضمون اصلی در تجربه ی مصاحبه شوندگان دربارهی میدان عتیق و تغییرات آن هستند؛ نخست آن که مکان جدید در وضعیت انقطاع امروز از گذشته ی تجربه شده قرار دارد؛ گذشته ای که اگر چه با الگوی کهن و تاریخی میدان متفاوت بوده اما در زندگی معاصر شهر حضور داشته است. دوم ناتوانی مکان جدید در خلق آیندهای مطلوب است.

کلیدواژه ها:

میدان عتیق ، مکان خاطره ، تاریخ ، احیاء خاطره ، کلایزی