تعیین نقاط آبگرفتگی و طراحی ابعاد بهینه کانال های منطقه 9 شهرداری مشهد با هدف استحصال آب باران

سیلاب شهری در مواردی که شدت بارندگی روی مناطق شهری به اندازه ای که باعث آب گرفتگی معابر و ساختمان ها در مناطق پست یا در مناطقی که ساختمان های زیادی در آبراهه های قدیمی، زیرگذرها، فرورفتگی بزرگراه ها، و غیره احداث گردیده اند، چنین سیلاب هایی عمدتا دراثر عدم کفایت سیستم جمع آوری باران شهری ایجاد می شوند. علی رغم وجود روش های مختلف در بررسی روندگسترش سیلاب وتولید نقشه های پهنه بندی سیل ایجاد روش هایی که با صرفه جویی در زمان و هزینه به انجام این مهم می پردازند و هنوزهم ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق از مدل SWMM برای تعیین نقاط آبگرفتگی و طراحی ابعاد بهینه آنها برای دوره بازگشت 5 و 10 سال استفاده شد. نتایج نشان دادبرای دوره بازگشت 5 ساله 4منطقه دارای مشکل آبگرفتگی هستند. و پس از اجرای مدل با دوره بازگشت 10 ساله علاوه بر نقاطی که دردوره بازگشت 5 ساله دارای آبگرفتگی می باشند سه منطقه دیگر نیز مشکل آبگرفتگی را نشان دادند که نسبت به سایر مناطق از اهمیت بیشتری برای رفع مشکل ابگرفتگی برخوردار هستند. سپس برای رفع مشکل آبگرفتگی دوره بازگشت 10 ساله مدنظر قرار گرفت و با بررسی میدانی و اجرای مدل و با توجه به محدودیت های موجود، راه کارهایی از جمله (افزایش سطح مقطع کانال، کاهش رقوم کف آبگذر، افزایش عمق کانال و افزایش عرض کانال) برای کاهش اثرات سیلاب و همچنین جمع آوری رواناب به منظور به نقطه خروجی پیشنهاد می شود و همچنین راهکارهایی از جمله در نقطه خروجی دارای مخازن ذخیره رواناب باشند، که بتوان به عنوان آب مورد نیاز برای آبیاری فضای سبز مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

سیلاب ، نقاط آبگرفتگی ، طراحی ابعاد بهینه کانال ، استحصال آب ، مدل SWMM