پتانسیل یابی ایجاد رواناب در حوزه های آبخیز مناطق خشک (مطاله موردی حوزه آبخیز کوله سنگی زاهدان)

هدف از انجام این تحقیق پتانسیل یابی میزان تولید رواناب حوزه های آبخیز مناطق خشک بمنظور استفاده بهینه از آنها و حرکت به سمت توسعه پایدار بوده است. برای انجام این پژوهش مطالعات کتابخانه ای انجام پذیرفت و اطلاعات موجود در خصوص این حوزه آبخیز جمع آوری گردید. همچنین با استفاده از نقشه های توپوگرافی 1:50000 داده های مورد نیاز جمع آوری شد و بر این اساس بازدیدهای میدانی انجام گرفت و با استفاده از داده های مردمی و اطلاعات هواشناسی تکرار سیلاب و رواناب مورد شناسایی قرار گرفت. پوشش گیاهی حوزه آبخیز مربوطه تجزیه و تحلیل شد. میزان هرزآب های این زیر حوضه با استفاده از روش SCS آمریکا برآورد گردید. وضعیت زیست محیطی و اقتصادی و اجتماعی منطقه مطالعه گردید و در نهایت میزان رواناب آن برآورد شد. یافته های پژوهش نشان داد که با توجه به خصوصیات خاک و وضعیت نفوذپذیری آن، داده های پوشش گیاهی، شیب و کاربری اراضی حوزه آبخیز مورد مطالعه، مقدار CN2,CN1 و CN3 آن به ترتیب 76؛ 85 و 90 می باشد. بر اساس بارندگی 24 ساعته حدود 80 میلی متر، مقدار رواناب سالانه این حوضه بر اساس روش SCS 5171950 متر مکعب برآورد گردید که نتنها بدون هیچگونه استفاده ای در منطقه به کشور پاکستان هرز می رود، بلکه جاده ها، پل ها و بسترهای زیر بنایی را نیز مورد تهدید قرار می دهد. نتایج این پژوهش نشان داد که بارندگی حدود 10 میلی مترپتانسیل ایجاد بارندگی را در منطقه دارد.

کلیدواژه ها:

رواناب ، پوشش گیاهی ، کاربری اراضی ، نفوذ پذیری.