استرس، خودکارآمدی، احساس گناه والدینی و استیگمای ادراک شده در مادران کودکان مبتلا به بیش فعالی کم توجهی با توجه به عوامل جمعیت شناختی

هدف از پژوهش حاضر بررسی استرس، خودکارآمدی، احساس گناه والدینی و استیگمای ادراک شده در مادران کودکان مبتلا به بیش فعالی کم توجهی با توجه به جنسیت کودک و تحصیلات مادر بود. با روش نمونه گیری هدفمند تعداد 160 نفر از مادران کودکان مبتلا به بیش فعالی کم توجهی برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامه های خودکارآمدی والدینی (دومکا و همکاران، 1996 )، استرس والدینی (بری و جونز، 1995 )، احساس گناه والدینی (محقق ساخته) و انگ ادراک شده والدینی (فیشمن، 2013 ) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS23 و از طریق آزمون t مستقل و آنوای یک راهه انجام شد. یافته ها نشان داد بین خودکارآمدی و احساس گناه والدینی مادران با تحصیلات متفاوت، تفاوت وجود دارد. جنسیت کودک در هیچکدام از متغیرهای پژوهش نقش معناداری نداشت.

کلیدواژه ها:

استرس والدینی ، خودکارآمدی والدینی ، احساس گناه والدینی ، استیگمای ادراک شده ، تحصیلات ، جنسیت