تحلیلی بر کاربرد تنوع گونه ای در کاهش آلودگی صوتی در مناطق خشک و نیمه خشک

توسعه مناطق شهری و صنعتی در سال های اخیر منجر به افزایش صداهای ناهنجار در این مناطق شده است، به طوری که آلودگی صوتی به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات جوامع انسانی در قرن حاضر محسوب می شود. به نظر می رسد با توجه به شرایط حاکم بر اکوسیستم مناطق خشک(وزش بادهای شدید، تراکم ناچیز پوشش گیاهی، بهره برداری معادن و استقرار صنایع و غیره)این آلودگی نمود بیشتری دارد. تنوع گونه های گیاهی مناطق خشک و عملکردهای زیست محیطی گیاهان (بهبود شرایط آب و هوایی وپالایش گردو غبار، بادشکن وغیره) از اصلی ترین دلایل کاربرد پوشش گیاهی نسبت به سایر روش های کاهش آلودگی صوتی در این مناطق است. بررسی خصوصیات موثر گیاهان در کنترل آلودگی صوتی نشان داده که کاربرد ترکیبی از گونه های مختلف نسبت به کشت خالص اثر کاهندگی بیشتری دارد. در این مقاله ضمن بیان شرایط حاکم بر مناطق خشک و نیمه خشک و تاثیرات گیاهان در این مناطق، به بررسی چگونگی اثر گیاهان در کاهش آلودگی صوتی و مزایای این روش در این مناطق نسبت به سایر روش های کنترل آلودگی صوتی پرداخته میشود و در پایان فهرستی از گیاهان مناسب فضای سبز و سازگار با مناطق خشک معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

آلودگی صوتی ، فضای سبز ، تنوع گونه ای ، مناطق خشک