بررسی کارایی جاذب بیسموت اکسییدید (BioI) در حذف رنگ متیلن بلو از محلولهای آبی

زمینه و هدف: پسابهای رنگی حاصل از صنایع نساجی، یکی از عظیمترین منابع آلوده کننده محیطهای آبی میباشند. یکی از رنگهای پرکاربرد در صنایع نساجی، رنگ متیلن بلو میباشد. متیلن بلو که به دلیل آروماتیک بودن، اغلب سمی، سرطانزا، جهشزا و مقاوم به تجزیه بیولوژیکی است، اثرات مضری بر موجودات زنده در مدت زمان کوتاه مواجهه دارد. فرآیند جذب سطحی در سالهای اخیر توجهات زیادی را به خود جلب کرده است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی امکان استفاده از نانوذرات بیسموت اکسییدید در جذب رنگ متیلن بلو از فاضلاب سنتتیک انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر در مقیاس آزمایشگاهی بر روی نمونه های سنتیک رنگ در سیستم ناپیوسته انجام گرفت. اثر متغیرهای مهم در فرآیند شامل (3-11) pH، دوز جاذب 1-3) گرم بر لیتر)، زمان تماس 90-5) دقیقه) و غلظت اولیه رنگ 10-40) میلیگرم بر لیتر) و همچنین مطالعه ایزوترم و سنتیک فرآیند مورد بررسی قرار گرفت. جاذب مورد استفاده بیسموت اکسییدید بود که طبق روش حلال -گرمایی در آزمایشگاه تهیه گردید.یافته ها: حداکثر راندمان حذف رنگ متیلن بلو از محلول (%96/27) در pH بهینه برابر 9، زمان تماس 30 دقیقه، دوز جاذب 3 گرم بر لیتر و غلظت اولیه 10 میلیگرم بر لیتر مشاهده شد. تبعیت حذف متیلن بلو از مدل کنیتیکی شبه درجه 2 و مدل ایزوترم لانگمویر نشان داد مرحله جذب به عنوان مرحله کنترل کننده فرآیند مطرح است.نتیجه گیری: بیسموت اکسییدید، از پتانسیل بالایی جهت حذف مولکولهای رنگ متیلن بلو از نمونه های آب آلوده برخوردار است.

کلیدواژه ها:

ایزوترم ، بیسموت اکسییدید ، جذب ، سینتیک ، متیلن بلو