چگونه توانستم وابستگی رهام دانش آموز پایه اول به والدینش را کاهش دهم

اینجانب فرزین جواهری، اقدام پژوهی حاضر را در سال تحصیلی 1398 - 1397 با حضور در یکی از کلاس های درس و شناسایی یکی از مشکلات در کنار استفاده از تجارب همکاران و استاد راهنما انجام دادم. هدف از این پژوهش بررسی و رفع مشکلات اختلال اضطراب جدایی، یکی از دانش آموزان کلاس اول مدرسه هدایت ناحیه 2 شهرستان سنندج بود. روش پژوهش براساس مراحل اقدام پژوهی هشت گانه مرحله ای مولف ساخته است. در بررسی این موضوع مشاهدات کیفی و کمی صورت گرفت و رفتار و وابستگی به والدین و عملکرد تحصیلی در کلاس اول دانش آموز مذکور در طول کارورزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این دانش آموز در کلیه درس ها عملکرد خوبی داشت و از سویی دارای اختلال شدید اضطراب جدایی نسبت به والدینش بود و به همین دلیل نیز با کسی رابطه کلامی و عاطفی برقرار نمی کرد. لذا این موضوع زمینه ای شد که من با همکاری و هم اندیشی صاحب نظران این حوزه و معلمین با تجربه و استاد درس اختلالات یادگیری دانشگاه فرهنگیان کردستان براساس یافته ها و عملکردی معلم راهنما و سایر صاحب نظران در درمان اختلالات یادگیری در جهت بهبود بخشیدن اضطراب جدایی دانش آموز مربوطه برنامه ریزی نمایم و با توجه به این مسایل در صدد برآمدم تا با توجه به روش های جدید و درمان اضطراب یادگیری دانش آموزان ابتدایی به بهبود وضعیت اختلال اضطراب جدایی این دانش آموز بپردازم و نتایج حاصل ازفرآیند پژوهش بهبود اختلال اضطراب جدایی دانش آموز می باشد.

کلیدواژه ها:

اختلالات ، اضطراب جدایی ، والدین ، معلم راهنما ، دانش آموز