بررسی روشهای کنترل نماتد ریشه گرهی (Meloidogyne incognita) در باغات کیوی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,342

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PPC01_060

تاریخ نمایه سازی: 23 مهر 1398

چکیده مقاله:

به منظور کاهش اثرات مخرب زیست محیطی ناشی از کاربرد سموم، روشهای جایگزین جهت کنترل عوامل خسارتزای گیاهی موردتوجه قرار دارد. در این میان استفاده از عوامل اصلاح کننده خاک برای کنترل نماتدها بسیار مناسب است. در مطالعه حاضر، اثرات ورمی کمپوست، کود مرغی، ضایعات برگ کلم هرکدام به میزان 40 تن در هکتار، کود مرغی مایع و ورمیواش به میزان یک لیتر برای هر درخت و همچنین کاشت کلم بروکلی بر فعالیت نماتد ریشهگرهی در باغات کیوی ارزیابی شد. این تحقیق در سه مرحله زمانی و در سه منطقه به صورت جداگانه انجام گردید. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل آماری نشان داد که تمامی تیمارها با شاهد دارای اختلاف معنیدار بوده و به طور معنیداری تعداد گال و جمعیت نماتد را کاهش داده اند. تیمار کود مرغی بیشترین تاثیر را در کاهش شاخصهای آلودگی به نماتد (تعداد گال، تعداد توده تخم در هر گرم ریشه، تعداد لارو و تخم در هر گرم ریشه، تعداد لارو سن دوم در صد گرم خاک و فاکتور تولیدمثل) داشت. بعد از کود مرغی تیمارهای ورمیواش و کود مرغی مایع بهترین اثر را داشتند. کماثرترین تیمار در کاهش شاخصهای تعداد توده تخم در هر گرم ریشه، تعداد لارو و تخم در هر گرم ریشه، تعداد لارو سن دوم در صد گرم خاک و فاکتور تولیدمثل مربوط به ورمی کمپوست بوده و تیمار کاشت کلم بروکلی در کاهش تعداد گال نسبت به تیمارهای دیگر تاثیر کمتری داشته است. همچنین بیشترین میزان افزایش وزن میوه مربوط به تیمار ورمی کمپوست است. نتایج کلی این آزمایش، گویای قابلیت این ترکیبات در جهت کنترل نماتد ریشه گرهی میباشد.

نویسندگان

زهره علی پورپلنگ کلی

گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان.

سالار جمالی

گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان.

صدیقه موسی نژاد

گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان.

حسن پدرام فر

گروه گیاهپزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان.