بررسی رابطه ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس با زمان آسایش MRI بافت مغزی

سال انتشار: 1382
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 328

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_FEYZ-7-4_003

تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: تاثیر پارامترهای مختلف بافتی (T(1 و (T(2 و دانسیته پروتونی) در ایجاد کنتراست تصاویر متداول Magnetic Resonance Imaging) MRI)، گاهی اوقات باعث نامریی و غیرقابل تشخیص شدن بعضی از ضایعات به خصوص ضایعات کوچک در ماده سفید ظاهرا طبیعی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (MS) می گردد. با توجه به اینکه هر یک از بافت های مختلف مغز دارای (T(1 و (T(2خاص خود می باشند و در اثر ضایعات متفاوت این مقادیر تغییر می کنند، احتمالا می توان به وسیله ایجاد تصاویر خاص MRI با کنتراستی بر اساس هر یک از زمان های آسایش (T(1 و (T(2 به تنهایی و سپس اندازه گیری زمان های آسایش، این تغییرات (ضایعات) را تشخیص داد. لذا به منظور تعیین رابطه ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس با زمان آسایش MR بافت مغزی این تحقیق انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق با طراحی موردی - شاهدی روی 15 بیمار مبتلا به MS و 15 نفر گروه شاهد آن ها انجام گرفت. تصویربرداری با MRI مرکز تصویربرداری امام خمینی (مدل Picker با قدرت 1/5 تسلا ) انجام گرفت. با بهینه سازی زمان های بین پالسی جهت رسیدن به حداقل خطا از دو توالی اسپین اکو برای ایجاد تصویر T(2) MAP و یک جفت توالی اینورژن ریکاوری / اسپین اکو برای ایجاد تصویر T(1) MAP استفاده گردید. سپس با اندازه گیری مقادیر (T(1 و (T(2 بافت های مختلف مغز از روی این تصاویر، زمان های آسایش این بافت ها در دو گروه مقایسه شد.یافته ها: نه تنها زمان های آسایش (T(1 و (T(2 در پلاک های کل مغز به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد (P<0.0077)،بلکه این مقادیر به خصوص (T(2 در بافت های سفید ظاهرا طبیعی به طور معنی داری افزایش نشان می دهد (T(1 بین 2/99 و 10/23 درصد با P<0.01 و (T(2 بین 5/06 و 16/21 درصد با (P<0.037) در عوض در بافت های خاکستری ظاهرا طبیعی، زمان آسایش (T(2 کاهش معنی داری می یابد (بین 2/07 و 5/07 درصد با (P<0.038).نتیجه گیری: می توان از میزان افزایش (T(1 و (T(2 بافت سفید ظاهرا طبیعی و کاهش (T(2 بافت خاکستری ظاهرا طبیعی به عنوان الگوی تشخیصی برای بیماران MS استفاده نمود.

نویسندگان

سعید انوری

گروه فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

محمدعلی عقابیان

گروه فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

نادر ریاحی عالم

گروه فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران

حسین قناعتی

گروه فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران