توزیع مکانی و باندهای ارتفاعی انباشت و ذوب برف در حوزه آبخیز کسیلیان مازندران

شکل رابطه ارتفاع- بارش برف میتواند به شدت حتی در مسافتهای کوچک متفاوت باشد. در این پژوهش، به توزیع مکانی انباشت و ذوب برف در ارتباط با باندهای مختلف ارتفاعی براساس داده های متوسط حداقل، میانگین و متوسط حداکثر ماهانه در حوزه آبخیز کسیلیان مازندران پرداخته شده است. در مرحله نخست نقشه پایه محدوده مورد مطالعه در مقیاس 25000 برای بررسی ویژگیهای ارتفاعی منطقه تهیه شد. برای تجزیه و تحلیل عامل درجه حرارت از داده های درازمدت 11 ایستگاه تبخیرسنجی، کلیماتولوژی و سینوپتیک استفاده و مقادیر پارامترهای متوسط حداقل، متوسط حداکثر و میانگین ماهانه دما استخراج و سپس معادلات گرادیان این پارامترها در ماه های مختلف تعیین و با استفاده از روابط بهدستآمده رژیم حرارتی محدوده حوضه تعیین شد. در نهایت باندهای ارتفاعی و الگوهای مکانی سطوح برفگیر (برف غیرقابل ذوب و برف قابل ذوب) و سطوح فاقد برف مشخص شد. نتایج نشان میدهد که در ماه های دی و بهمن به طور متوسط تمام سطح حوزه آبخیز کسیلیان پوشیده از برف است. همچنین به طور متوسط از ماه اسفند، نواحی پاییندست حوضه به تدریج از پوشش برفی خالی میشود؛ به طوریکه در ماه های تیر، مرداد و شهریور به طور متوسط هیچ پوشش برفی در منطقه مورد مطالعه وجود ندارد. همچنین از نتایج میتوان دریافت که بارش برف از ماه مهر در ارتفاعات این منطقه دور از انتظار نبوده، اتفاقی طبیعی محسوب میشود.

کلیدواژه ها:

گرادیان ، رابطه ارتفاع- بارش ، پارامترهای ماهانه دما.