استکبارستیزی در پرتو قاعده نفی سبیل

قاعده نفی سبیل یکی از قواعد اصلی در تنظیم سیاست خارجی مسلمانان می باشد که در قانون اساسی ایران به عنوان رویکرد اصلی برای روابط با بیگانگان به شمار می رود. این مطالعه به بررسی استکبارستیزی در پرتو قاعده نفی سبیل در ایران می پردازد. هدف این مطالعه بررسی رویکردهای موجود برای قاعده نفی سبیل در سیاست خارجی ایران با توجه به نگرش فقهی می باشد. روش مورد استفاده در این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد و برای جمع آوری اطلاعات از رویکرد اسنادی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد استکبارستیزی در ابعاد عبادی، سیاسی، اقتصادی و علمی قابل تعریف است. قرآن کریم ویژگی های فرهنگی مستکبران و شیوه های متنوع آنان را برای تسلط بر مردم مستضعف بیان نموده است و اصلی ترین هدف قاعده نفی سبیل مبارزه با استکبار در سطح روابط بین المللی برای کشورهای مسلمان است. در این گزاره علو ظاهری کافران بر مومنان حتی در عالم واقع نفی گردیده است و در قالبی اخباری به ذکر نفی سبیل و عدم سلطه کافر بر مومن پرداخته است، در حالی که این عبارات در مقام انشا حقیقت می یابند؛ یعنی کافر نباید هرگز بر مومن تسلط و غلبه یابد.

کلیدواژه ها:

نفی سبیل ، استکبار ستیزی ، سیاست خارجی ، سلطه کفار