ارزیابی مولفه های تاب آوری اجتماعی و اقتصادی شهر تهران (مطالعه موردی محله اوین)

رویکرد تاب آوری دیدگاه جدیدی است که جای تمرکز بر کاهش آسیب پذیری و نگاه مقابله ای به افزایش تاب آوری و انعطاف پذیری شهرها در برابر مخاطرات طبیعی و انسانی تاکید می کند. هدف از انجام این تحقیق سنجش و ارزیابی میزان تاب آوری اجتماعی و اقتصادی شهر تهران ( منطقه یک)می باشد. برای انجام پژوهش از مطالعات کتابخانهای- اسنادی، پیمایشی (پرسشنامه) و نظرات متخصصین شهری برای تکمیل پرسشنامه استفاده شده است همچنین جهت تحلیل داده ها و اطلاعات، نرم افزار SPSS بکار گرفته شده است . نتایج حاصل از T تک نمونهای برای سنجش مطلوبیت تاب آوری اجتماعی در شهر تهران نشان میدهد بین حد مبنا 3) )، مقدار محاسبه شده 3, 28) ) اختلاف معناداری (sig= 0,303)وجود ندارد. از آنجایی که مقدار حساب شده بیش از حد استاندارد است نتیجه می گیریم وضعیت تاب آ وری اجتماعی منطقه یک درشهر تهران در حد نسبتا مطلوب قرار دارد. نتایج حاصل از T تک نمونه ای برای سنجش مطلوبیت تاب آوری اقتصادی نشان دهنده این است که بین حد مبنا 3) )و مقدار محاسبه شده 2,2) ).اختلاف معناداری )sig= 333)وجود دارد. چونکه مقدار محاسبه شده کمتر از حد استاندارد می باشد .بنابراین وضعیت تاب آوری محله اوین منطقه یک شهر تهران در شاخص اقتصادی در حد نامطلوب قرار دارد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تاب آوری اجتماعی ، تاب آوری اقتصادی