سنجش الگوی پایه پیشرفت از حیث بایسته های رفتار سیاسی عامه مردم در قبال نخبگان سیاسی

هدف پژوهش حاضر بررسی بایسته های اخلاق سیاسی عامه مردم در قبال نخبگان سیاسی و نیز میزان توجه سند تدابیر الگوی پایه پیشرفت به این بایسته ها است. پژوهش بر دو فرضیه استوار می باشد: فرضیه اول: وفاداری به حکومت، انتخاب شایسته ترین نخبگان سیاسی و حمایت و پشتیبانی از آنان، نظارت بر عملکرد نخبگان سیاسی، نقد، نصیحت، خیرخواهی و همچنین اطاعت و فرمانبرداری از آنان جزء مهم ترین بایسته های اخلاق سیاسی عامه مردم در قبال نخبگان سیاسی در نظام مبتنی بر مردم سالاری دینی است. فرضیه دوم: سند تدابیر الگوی تدابیر پیشرفت به پاره ای از این شاخصه ها توجه لازم را مبذول داشته است اما نسبت به برخی اهتمام لازم را نداشته است که در این موارد نیازمند اصلاح است. روش مورد استفاده در این مقاله روش توصیفی - تحلیلی بوده و براساس نتایج حاصل موارد ذیل باید در سند الگوی پایه پیشرفت مورد توجه قرار گیرد: تبیین واژه های نخبگان و خواص با توجه به وجود این واژه ها در فرهنگ دینی - انقلابی کشور به منظور فرهنگ سازی در زمینه طرح حقوق و تکالیف متقابل عموم مردم و نخبگان و خواص در نظام اسلامی، توجه به تکالیف نخبگان و خواص نسبت به عامه مردم، اشاره به لزوم وفاداری مردم به حکومت اسلامی، انتخاب شایسته ترین نخبگان سیاسی، پیش بینی تدابیر لازم برای حضور مردم در صحنه های مختلف سیاسی کشور و تقویت حس امکان تاثیرگذاری آحاد مردم در سرنوشت کشور، فرهنگ سازی برای انتخاب شایسته ترین مسئولان توسط مردم، فرهنگ نقد و مطالبه گری از نخبگان و خواص، تدابیر لازم در جهت گسترش فرهنگ نقد نخبگان و خواص بدون تخریب و سیاه نمایی در میان عموم مردم، تاکید بر ولایت فقیه به عنوان ولایت فقاهت و عدالت.

کلیدواژه ها:

نخبگان سیاسی ، رفتار سیاسی ، مردم ، خواص ، اخلاق سیاسی ، الگوی پایه پیشرفت