کاربرد الگوریتم ژنتیک برای طراحی بهینه مسیرهای غیر برگشتی در راه آهن

برای یافتن مسیر بهینه در خطوط را هآهن در نظر گرفتن کلیه هزین ههای مراحل طراحی، ساخت و بهر هبرداری امری اجتناب ناپذیر ولی به دلیل پیچیدگی ساختار هزینه یابی و محدودیت های فراوان طراحی کاری مشکل است. زیرا از طرفی مساله دارای یک فضای گسترده جواب از گزین ههای مختلف بوده و از طرف دیگر تابع هدف دارای حساسیت بالانسبت به جواب ها است و تغییرات کوچک در مسیر می تواند تغییرات نسبتا بزرگی در هزینه ها ب هوجود آورد. با تعریف دقیق مؤلف ههای مسیر م یتوان انواع توابع هزینه را به مؤلف ههای مسیر مربوط نمود و به ابزاری دست یافت که در یک فرآیند بهینه سازی بتوان برای جستجوی جواب بهینه اقدام نمود. با توجه به ابعاد مساله و تعداد نامحدود متغیرهای تصمیم گیری،ساختار پیچیده و غیر خطی توابع هزینه و تعداد زیاد محدودیت ها، رو شهای معمول بهینه سازی از حل این مساله عاجزند و فقط با استفاده از رو شهای ابتکاری م یتوان به حل این نوع مسائل پرداخت. در این مقاله روشی برای مدل کردن مساله طراحی مسیر راه آهن برای مسیرهای غیربرگشتی و همچنین روش حلی ابتکاری مبتنی بر الگوریتم ژنتیک برای مدل ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، مسیریابی راه آهن ، بهینه سازی