بررسی ضمان عهده در حقوق ایران و اسلام

؛(ضمان عهده) از مله تاسیسات حقوق اسلامی است که علاوه بر فقه امامیه در قانون مدنی نیز پذیرفته شده فقهای حنفی آن را به عنوان (کفالت درک) تجویز نموده اند. ضمان عهده بر خلاف تعریف فقهای امامیه از ضمان موجب بری الذمه شدن مضمون عنه نمی گردد. ضمان عهده بر خلاف تعریف فقهای امامیه از ضمان موجب بری الذمه شدن مضمون غنی نمی گردد. ضامن عهده در این تاسیس حقوقی متعهد می گردد در صورتی که مبیع یا ثمن مستحق لغیز درآید. در فرض مشخص بودن بدل و در فرض کمی بودن مصداق دیگری از آن را به مضمون له تسلیم و مسترد نماید و عهده دار خسارات ناشی آن می گردد. خسارات ناشی از درک حادث در صورت تصریح قطعا و در صورت طلاق ظاهر دخل در قلمرو مسئولیت ضامن عهده می باشد. همچنین اگر معامله به واسطه عیوب سابق بر عقد ضمان عهده دستخوش حدوث بطلان گردد ضامن عهده مسئول خواهد بود کما اینکه در مورد (ارش) و خسارات ناشی از (نقصان، نامرغوب بودن و صنجه) بنا بر مورد عهده مسترد در مورد معامله و جبران خسارات است. ضمانت عهده لزوما باید از سوی ثالث صورت بگیرد چرا که ضمانت از نفس باطل است. این پژوهش به روش توصیفی و تحلیلی است که از طریق بررسی کتب فقهی علماء و دانشمندان اسلامی است و در این تحقیق هدف نگارنده این است ضمن ارائه تعریف کلی و جامعی از ضمان عهده به بررسی این مبحث در حقوق ایران و اسلام بپردازد.

کلیدواژه ها:

ضمان عهده ، ضامن ، حقوق ، ایران ، اسلام