یک مدل تولید و انتقال فناوری مبتنی بر مالکیت معنوی در کشورهای در حال توسعه

توانمندسازی هر کشور در حوزه های علمی و فناوری نیازمند توجه به دانش بومی و استفاده از تجربیات کشورهای توسعه یافته در این حوزه است. لذا باید تولید و انتقال فناوری در کنار یکدیگر مورد توجه قرار گیرند تا ضمن جلوگیری از به هدر رفتن زمان و انرژی، زمینه های بومی سازی علمی نیز فراهم گردد. این مهم زمانی حاصل می شود که مالکیت معنوی در انتقال فناوری، به مثابه یک نیروی حمایتی از صاحب فناوری نیز مورد توجه قرار گیرد. به دلیل این اهمیت، در این مقاله با ارایه مدلی بومی، مسیری در تولید فناوری داخلی در کنار انتقال فناوری که مورد مشورت نخبگان قرار گرفته است را ترسیم میکنیم. به منظور دستیابی به این مدل، ابتدا به روش دلفی، مدل اولیه به وسیله جمعی از متخصصین و خبرگان مورد بررسی قرار گرفت. سپس مدل نهایی، جهت سنجش فاکتورهای تاثیرگذار بر مدل به روش میدانی و با ابزار پرسشنامه تحلیل گردید. مدل حاصل، فرایند تولید و انتقال فناوری از مرحله قانون گذاری تا عرضه محصول حاصل از فناوری را تبیین میکند. نتایج نشان می دهد گسترش زیرساختها و تخصیص بودجه، ایجاد کارگروه های مجزا برای شاخه های مختلف تولید اثر، ارایه تفسیر های بروز از مبانی اسلامی در ارتباط با مالکیت معنوی، اولویت دهی به پژوهشهای کاربردی، ایجاد و حمایت از پارک های علم و فناوری، ایجاد ساختار اطلاعاتی استفاده از دانش جدید و جذب نوآوری و قابلیت انطباق، جهانی سازی و ورود به رقابتهای جهانی، دفاع از حقوق مالک در مجامع داخلی و بین المللی و معرفی اولویتهای سرمایه گذاری از بیشترین اهمیت در مدل برخوردارند.

کلیدواژه ها:

مالکیت معنوی ، انتقال فناوری ، تولید فناوری ، مدل انتقال ، روش دلفی.