بازآفرینی بافت تاریخی با رویکرد توسعه درونی مطالعه موردی محله سنگ سیاه شهر شیراز

در بسیاری از شهرهای باسابقه بنا به دلایل مختلف ،مراکز شهرها رونق شایسته خود را از دست داده اند و محلات قدیمی مرکز شهر به عنوان خاستگاه های اولیه سکونت گزینی در شهر که سمبل های شهرنشینی و نشانه هایی از اصالت و هویت شهری را در بر دارند دچار فرسودگی شده اند. بافت قدیمی شهر شیراز از ظرفیت توسعه درون زای شهری )توسعه درون بافتی( خوبی برخوردار می باشد و استفاده از ظرفیت های رها شده درونی این محله در جهت توسعه اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و ... و به عبارتی در راستای بازآفرینی آن ضروری می باشد. نوع تحقیق کاربردی – توسعه ای می باشد. جهت برنامه ریزی و ارائه راهکار با استفاده از مدل سوات، نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید در محدوده شناسایی شده، توسط کارشناسان استخراج میشود و سپس راهبردهای خاص استخراج می شود . نتایج تحقیق حاکی از این است که وجود آثار تاریخی در محله سنگ سیاه و بهسازی و نظم بخشی به این آثار تاریخی، زمینه را برای ایجاد تسهیلات و امکانات مورد نیاز ساکنین در زمینه کاربری تفریحی و گردشگری مهیا می سازد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: بازآفرینی ، توسعه درونی ، بافت تاریخی ، محله سنگ سیاه.