تاثیر کشت مخلوط کنجد و سویا بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد تحت شرایط کمبود نیتروژن
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 101
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFCS-54-1_001
تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1402
چکیده مقاله:
به منظور بررسی ویژگیهای زراعی و بهرهوری در کشت مخلوط کنجد (Sesamum indicum L.) با سویا (Glycine max L. merr.) به روش جایگزینی، آزمایشی در دو سال زراعی (۱۳۹۸-۱۳۹۶) به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبتهای اختلاط ۲۵:۷۵، ۵۰:۵۰، ۷۵:۲۵ (به ترتیب کنجد-سویا) و تککشتی هر یک از دو گیاه بود. نتایج نشان داد که کشت خالص کنجد، دارای بیشترین میانگین شاخه فرعی و کپسول در بوته بود. در سویا نیز نسبت اختلاط ۵۰:۵۰ از نظر تولید تعداد شاخه فرعی و غلاف در بوته موفقتر بود. همچنین بالاترین عملکرد دانه از کشت خالص کنجد و سویا به ترتیب با میانگین ۴۳/۲۰۷۷ و ۳۲/۴۳۶۵ کیلوگرم در هکتار حاصل شد. نسبت اختلاط ۵۰:۵۰ و ۷۵:۲۵ به ترتیب با میانگین ۱۷/۱ و ۰۱/۱، دارای نسبت برابری زمین بالاتر از یک بودند. در نهایت نسبت اختلاط ۵۰:۵۰ به دلیل سهم ۹۸/۵۳ درصدی اثر مکملی گیاهان مورد مطالعه بر عملکرد دانه، دارای بیشترین بهرهوری در سیستم کشت مخلوط بود. این در حالی است که افزایش ناچیز کارایی در نسبت اختلاط ۷۵:۲۵، به سهم ۷۳/۷۶ درصدی اثر انتخابی و تسلط رقابتی سویا در کشت مخلوط تعلق داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رحمت عباسی
گروه زراعت دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
میثم نامداری
دانشجوی دکتری زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :