مروری بر برنامه ریزی سیستم پارک سوار در حمل و نقل شهری

سیستم پارک سوار در زیرساخت های حمل و نقل محیط شهری آمیخته شده و نقش اساسی در کارکردهای حمل و نقل درونشهری ایفا می کند. هدف از ایجاد این گونه تسهیلات، عموما تامین دسترسی مناسب برای مناطق مرکزی شهرها و مراکز بزرگ تجاری و کاهش حجم ترافیک در مناطق مذکور است . به عبارت دیگر نقش پارکسوار، ایجاد گزینه ای برای افرادی است که تمایل دارند تا از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده نمایند و در عین حال برای بخشی از سفر خود به خودروی شخصی نیاز دارند. این سیستم یک نقطه ارتباط بین وجهی در بین وسایل نقلیه شخصی و حمل و نقل عمومی است و بنابراین یک عنصر اساسی در برنامه ریزی حمل و نقل در نظر گرفته می شود. برنامه ریزی این سیستم به پارامترهای متعدد مرتبط با برنامه ریزی حمل و نقل مانند مبدا و هدف سفر، مشکلات مکان، تقاضای بالقوه حمل و نقل ، حمل و نقل عمومی و حمل و نقل آینده (خودروهای خودران و الکتریکی ) مرتبط است . بنابراین فرآیند برنامه ریزی برای اجرای موفقیت آمیز این سیستم ضروری است . اکثر مطالعات، هر بخش از فرآیند برنامه ریزی را به طور جداگانه نشان دادهاند. در این مقاله تحلیل جامعی از ادبیات فنی موجود در برنامه ریزی سیستم پارک سوار انجام شده است . همچنین مطالعاتی که بخش های برنامه ریزی را به طور جداگانه در نظر می گیرند، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته اند. در نتیجه برنامه ریزی امکانات سیستم پارک سوار نباید به عنوان یک عنصر طراحی جداگانه در نظر گرفته شود و در عوض، باید به عنوان یک مولفه ضروری در محیط شهری تلقی شود.

کلیدواژه ها:

سیستم پارک سوار ، برنامه ریزی حمل و نقل ، حمل و نقل عمومی ، شهر هوشمند ، تقاضای حمل و نقل