بررسی کاربرد زباله بیمارستانی برای اصلاح مخلوط آسفالتی

زباله های پلاستیکی بیمارستانی و زباله های جامد شهری به دلیل ماهیت غیرقابل تجزیه زیستی ، نگرانی زیادی دارند. محصولات پلاستیکی نقش مهمی در محافظت از مردم در طول همه گیری COVID-۱۹ ایفا کردهاند و میزان ضایعات پلاستیکی تولیدشده در سراسر جهان از زمان شیوع این بیماری ۶/۱ میلیون تن در روز و طبق آمار وزارت بهداشت ایران، مصرف سرمهای قندی به ۱۱۱ میلیون عدد و ماسک عفونی به ۵۱ میلیون ماسک در روز، در ۷ ماهه پایانی سال ۱۴۰۱رسیده است . پسماند عفونی بیمارستانی تنوع بالایی به ویژه در سرمها و متعلقات عفونی و غیرقابل بازیافت دارد، که از جنس پلی اتیلن با چگالی های متنوع، پلی -پروپیلن ، PVS، اکریلونیتریل بوتادین استایرن و ماسک های عفونی از جنس اسپانباند و ملت بلون و ترکیب از این دو می باشد. ایران رتبه ۱۳ در تولید زباله است و با توجه به خواصی مثل ، دوام، مقاومت حراررتی ، ارزانی ، به صورت خشک در مخلوطهای HMA، WMA و SMA باعث بهبود و ارتقاء مشخصات فنی مخلوط آسفالت و به صورت تر (شیرابه یا لچیت ) به عنوان افزودنی برای ارتقای خواص رئولوژی و مورفولوژی قیر در افزایش قدرت چسبندگی و در مخلوط آسفالتی سرد (CMA)، مخلوط آسفالتی نیمه گرم (WMA) اقتصادی تر و نوآورانه تر می باشد.

کلیدواژه ها:

بهبود عملکرد ، زباله بیمارستان ، زباله پلاستیکی ، مخلوط آسفالتی ، پسماند خشک ، PPE ، COVID-۱۹