تاثیر استفاده از ترکیبات مختلف بنتونیت (مونتموریلونیت) بر پیامدهای فیزیولوژیک و متابولیک مرتبط با آسیت در جوجه های گوشتی

بهصمنظور شناخت ارتباط عوامل فیزیولوزیک و متابولیک با بروز آسیت در جوجه های گوشتی آرین و همچنین بررسی اثر ترکیبات مختلف بنتونیت بر این عوامل، تعداد ‮‭200‬ قطعه جوجه آرین هم جنس (نر) و هم وزن در یک طرح کاملا تصادفی مورد آزمایش قرار گرفتند. جوجه ها در 7 روزگی بر اساس جیره غذایی به 5 گروه آزمایشی ‮‭40‬ قطعه ای تقسیم شدند: 1- شاهد (بدون بنتونیت)؛ 2- جیره حاوی بنتونیت سدیمی فرآوری شده با سولفات مس (%1 بر اساس ماده خشک)؛ 3- جیره حاوی بنتونیت سدیمی فرآوری نشده (%1 بر اساس ماده خشک)؛ 4- جیره حاوی بنتونیت کلسیمی فرآوری شده با سولفات مس (%1 بر اساس ماده خشک) و 5- جیره حاوی بنتونیت کلسیمی فرآوری نشده (%1 بر اساس ماده خشک). ‮‭40‬ قطعه جوجه در هر گروه آزمایشی به 4 قفس (تکرار) ‮‭10‬ قطعه ای تقسیم شدند. جیره غذایی و شرایط پرورش برای هر 5 گروه طبق کاتالوگ سویه آرین بود. مصرف خوراک و وزن بدن بصورت هفتگی، خونگیری از سیاهرگ بال در پایان هفته های چهارم، پنجم و ششم و کشتار و توزین پارامترهای قلب در پایان هفته های پنجم و ششم انجام شد. شاخص فشار سرخرگی (نسبت ‭RV/TV) ‬به عنوان مهمترین شاخص آسیت در سن ‮‭35‬ روزگی در گروه تغذیه شده با بنتونیت سدیمی سولفاته کمترین (‮‭0/24‬) بود و نسبت به گروه شاهد (‮‭0/29‬) تفاوت معنی داری داشت (‮‭0/05‬‭P<). ‬جیره دارای بنتونیت سدیمی سولفاته غلظت هورمون های T3 و T4 سرم خون (به ترتیب ‮‭251‬ و ‮‭872‬ نانوگرم در دسی لیتر) را نسبت به سایر جیره ها افزایش داد. درصد تلفات در گروه تغذیه شده با بنتونیت سدیمی سولفاته نسبت به گروه شاهد تمایل به کاهش داشت (‮‭0/10‬‭P<). ‬افزودن بنتونیت به جیره به ویژه از نوع سولفاته غلظت برخی متابولیت های مهم خون (گلوکز، تری گلیسرید، پروتیین تام و آلبومین) را افزایش داد که می تواند نشان دهنده بهبود جذب مواد مغذی در روده باشد. بطورکلی از بین چهار نوع بنتونیت استفاده شده در پژوهش حاضر بنتونیت سدیمی سولفاته اثرات مثبت و قابل توجهی در کاهش عوارض آسیت داشت و سه نوع دیگر نسبت به گروه شاهد مزیتی در رابطه با شاخص های آسیت نداشتند. کلمات کلیدی: جوجه گوشتی آرین، آسیت، بنتونیت، هورمون های تیرویید، متابولیت