ساخت و مشخصه یابی نانو کامپوزیت پلی کاپرولاکتان/ هیدروکسید دوگانه لایه ای به منظور کاربرد در مهندسی بافت سخت
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 172
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAME-35-3_002
تاریخ نمایه سازی: 19 اردیبهشت 1401
چکیده مقاله:
در سال های اخیر استفاده از نانومواد در داربست های مهندسی بافت استخوان به دلیل تقلید از ساختار بافت طبیعی استخوان که دارای یک ساختار نانوکامپوزیتی درهم آمیخته با یک ماتریس سه بعدی است، مورد توجه قرار گرفته است. در این میان، پلیکاپرولاکتان به عنوان یک زیست پلیمر، درساخت داربست های مهندسی بافت استخوان مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، ساخت داربست نانوکامپوزیتی پلیکاپرولاکتان/ هیدروکسید دوگانه لایهای با خواص مکانیکی، زیست فعالی و زیستی مناسب برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان اسفنجی است. برای ساخت داربستها از ترکیب دو روش فروشویی ذرهای و خشکایش انجمادی و هم چنین برای مطالعات سلولی از سلولMG۶۳ (استئوسارکومای استخوان) استفاده شد. تحلیل طیف سنج طول موج انتشاری از نمونه ها، توزیع یکنواخت فاز سرامیکی در بستر پلی کاپرولاکتان را تایید کرد. نتایج بررسی مکانیکی داربستها حاکی از افزایش مدول یانگ بعد از اضافه شدن فاز سرامیکی بود. بررسی های میکروسکوپی نشان داد که داربستها از تجمع ریزکرهها پس از اضافه شدن فاز سرامیکی حاصل شدند و اندازه تخلخل ها بین ۱۰۰ تا ۶۰۰ میکرومتر گزارش شد. هم چنین با افزودن فاز سرامیکی آب دوستی پلی کاپرولاکتان افزایش یافت، اما تشکیل هیدروکسی آپاتیت در محیط شبیه سازی شده بدن، به علت وجود یون منیزیم به تاخیر افتاد. ارزیابی های سلولی، اتصال سلولها و تکثیرشان روی داربستها را تایید کردند. نتایج نشان میدهد که داربست های ساخته شده قابلیت کاربرد در مهندسی بافت استخوان اسفنجی را دارند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
منیر برادران
۱- Stem cell and Regenerative Medicine Department, Institute of Medical biotechnology, National Institute of Genetic Engineering and Biotechnology, Tehran, Iran
سیده سارا شفیعی
۲- Biomaterial Group, Biomedical Engineering Faculty, Amirkabir University of Technology, Tehran, Iran
فتح الله مضطرزاده
۲- Biomaterial Group, Biomedical Engineering Faculty, Amirkabir University of Technology, Tehran, Iran
سیده زهرا مرتضوی
۳- Physics Group, Faculty of Science, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :