مدل ارزش ویژه برند با رویکرد دو سو توانی سازمانی استراتژیک

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ابعاد گرایش استراتژیک در سازمان و ارزش ویژه برند با توجه به نقش میانجی دو سوتوانی سازمانی بعنوانقابلیت پویا در سازمان و بررسی اثر تعدیل گری سرمایه سازمانی در صنعت بانکداری انجام شد. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نظر انجام آنتوصیفی-پیمایشی است. نمونه شامل ۳۸۴ کارمند از بانکهای دولتی، غیردولتی و موسسات مالی و اعتباری است که به روش نمونه گیری خوشه اییتصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات نیز از پرسشنامه استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری و نرم افزارهایSPSS۲۴ ، Amos۲۳ و روش رگرسیون با استفاده از برنامه Process Macro استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که دوسوتوانی سازمان دارای نقش میانجی جزئی در رابطه بین ابعاد گرایش استراتژیک سازمانی و ارزش ویژه برند است. بعلاوه نتایج تایید کرد که سرمایه سازمانی درتعامل با قابلیت پویای دوسوتوانی در سازمان بر ارزش ویژه برند تاثیر مثبت دارد و بعنوان تعدیل گر در رابطه عمل میکند. در نهایت نیز تعدادیپیشنهاد کاربردی و موضوعات برای تحقیقات بیشتر در این خصوص ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

دوسوتوانی سازمانی ، گرایش استراتژیک سازمانی ، سرمایه سازمانی ، ارزش ویژه برند ، بازار مداری.