ردیابی و تعیین نژادهای ویروس وای سیب زمینی در مناطق عمده کشت محصولات تیره سولاناسه دراستان گلستان
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 167
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-5-2_001
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
چکیده ویروس وای سیبزمینی (Potato virus Y, PVY)گونه شاخص جنس Potyvirus از خانواده Potyviridae و یکی از مهمترین عوامل محدودکنندهی کشت محصولات سولاناسه در کشور میباشد. با توجه به اهمیت این ویروس در گیاهان تیره سولاناسه و نیز گستردگی تنوع کشت این محصولات در استان گلستان، شناسایی نوع نژادهای ویروس، تعیین دامنهی میزبانی و تعیین میزبانهای مختلف به منظور ارائه راهکارهای مدیریتی کنترل ویروس وای سیبزمینی از اهمیت برخوردار است. به منظور ردیابی، تعیین نژاد و دامنهی میزبانی PVY در استان گلستان، تعداد ۳۸۰ نمونه از گیاهانی با علائم موزائیک، نکروز، پژمردگی، کوتولگی و ریزبرگی از مناطق مختلف گرگان، دلند، بندرگز و کردکوی در سال ۱۳۹۳ جمعآوری گردید. آلودگی نمونهها با آزمون الایزای مستقیم به وسیله آنتیسرم چند همسانهای ویروس وای سیبزمینی ارزیابی شدند. سپس به منظور بررسی نژادهای مختلف ویروس، عصاره تعدادی از نمونههایی که در آزمون الایزا مثبت ارزیابی شدند (۱۸۵ نمونه)، بر روی گیاه محک توتون رقم سامسون مایهزنی شدند. همچنین RNA ویروس از نمونههای گوجهفرنگی و بادمجان که در آزمون الایزا آلوده به PVY تشخیص داده شدند، استخراج و در آزمون RT-PCR با استفاده از آغازگرهای عمومی پوتی ویروسها، Oligo۱n و Oligo۲n، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد سه نژاد PVYN، PVYC و PVYOدر خانواده سولاناسه در استان گلستان وجود داردوPVYCنژاد غالب است. این اولین گزارش از وجود ویروس وای سیبزمینی برروی میزبانهای گوجهفرنگی و بادمجان با استفاده از روشهای سرولوژیک و مولکولی دراستان گلستان می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیده آزاده سیدی گیلانی
دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی، دانشکده تولید گیاهی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.
سعید نصراله نژاد
دانشیار گروه گیاهپزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.
فاطمه زینتی فخرآبادی
دانشجوی دکتری بیماری شناسی گیاهی دانشگاه علوم کشاورزی زابل .
مجید جعفری
استادیار گروه گیاهپزشکی مجتمع آموزش عالی سراوان.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :