رابطه بین رگه های شخصیتی و رفتارهای تحصیلی غیراخلاقی: نقش واسطه ای فرایندهای ارزیابی شناختی

زمینه: به طورکلی مطالعات انجام شده در قلمرو فریبکاری تحصیلی بر درک عوامل فردی و بافتاری اثرگذار بر این پدیده رایج مبتنی هستند. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف آزمون نقش واسطه ای ارزیابی های شناختی در رابطه رگه های شخصیتی و فریبکاری تحصیلی- به مثابه یک رفتار تحصیلی غیراخلاقی- در دانشجویان انجام شد. روش: مطالعه حاضر توصیفی - همبستگی است، که از جامعه دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی، ۳۰۰ دانشجو (۱۴۲ پسر و ۱۵۸ دختر) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به فهرست پنج عامل بزرگ، نسخه تجدید نظر شده مقیاس ارزیابی استرس و مقیاس فریبکاری تحصیلی پاسخ دادند. برای آزمون مدل مفروض از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه روان آزرده گرایی با فریبکاری تحصیلی مثبت و معنادار؛ رابطه پذیرش با فریبکاری تحصیلی منفی و غیرمعنادار؛ رابطه سازگاری و وظیفه شناسی با فریبکاری تحصیلی منفی و معنادار و رابطه برون گرایی با فریبکاری تحصیلی منفی و غیرمعنادار بود. همچنین، رابطه ارزیابی مبتنی بر تهدید با فریبکاری تحصیلی مثبت معنادار و رابطه ارزیابی چالشی با فریبکاری تحصیلی منفی و غیرمعنادار بود. نتایج نشان داد که مدل مفروض واسطه مندی نسبی ارزیابی مبتنی بر تهدید در رابطه رگه های شخصیتی و فریبکاری تحصیلی برازش قابل قبولی با داده ها داشت. نتیجه گیری: از یک سوی، نتایج پژوهش حاضر از نقش تعیین کننده رگه های شخصیتی در پیش بینی فریبکاری تحصیلی دانشجویان حمایت می کند و از دیگر سوی، این نتایج نشان می دهد که بخشی از واریانس مشترک بین دوایر مفهومی رگه های شخصیتی و فریبکاری تحصیلی، نتیجه الگوی تغییرپذیری در مقادیر متغیر ارزیابی های شناختی است.

کلیدواژه ها:

Big five personality traits ، Cognitive appraisal processes ، Academic cheating ، Academic unethical behaviors ، پنج رگه بزرگ شخصیت ، فرایندهای ارزیابی شناختی ، فریبکاری تحصیلی ، رفتارهای تحصیلی غیراخلاقی