مطالعه تحمل فیزیولوژیکی چغندرقند به تنش خشکی با مصرف اسید سالیسیلیک

به منظور تاثیر مصرف اسید سالیسیلیک بر افزایش تحمل فیزیولوژیکی چغندرقند به تنش خشکی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان جوین انجام شد. تیمار‎ها شامل آبیاری کامل و تنش خشکی (۵۰ درصد آبیاری کامل)، و محلول‎پاشی اسید سالیسیلیک در سه سطح صفر، ۲/۵ و پنج میلی‎مولار روی رقم‎های ۰۳۴(شکوفا) و ۰۳۱(آریا) بود. نتایج نشان داد که مصرف اسید سالیسیلیک عملکرد ریشه و عملکرد قند ناخالص را افزایش و نیتروژن، سدیم و پتاسیم مضر (در شرایط تنش) را کاهش داد. اسید سالیسیلیک به عنوان یک ماده ضد تنش با تاثیر مثبت بر افزایش محتوای نسبی آب برگ و اسید آمینه پرولین و هم‎چنین کاهش درصد نشت الکترولیت برگ (در شرایط آبیاری کامل)، میزان عملکرد ریشه و عملکرد قند ناخالص (عیار) را در هر دو شرایط تنش خشکی و آبیاری کامل افزایش داد. عملکرد ریشه در شرایط آبیاری کامل با مصرف ۲/۵ و پنج میلی‎مولار اسید سالیسیلیک در رقم ۰۳۴ از ۲۰/۷ (در شرایط عدم مصرف اسید سالیسیلیک) به ترتیب به ۲۲/۵ و ۲۷/۶ کیلو گرم بر متر مربع رسید. رقم ۰۳۱ در شرایط تنش خشکی و مصرف پنج میلی‎مولار اسید سالیسیلیک بیشترین عملکرد ریشه را تولید کرد در صورتی‎که رقم ۰۳۴ در شرایط آبیاری کامل و مصرف پنج میلی‎مولار اسید سالیسیلیک بیشترین عملکرد ریشه را تولید کرد.

کلیدواژه ها:

عملکرد ریشه ، عیار قند ، نیتروژن ، نشت الکترولیت