تحلیل تاثیر کیفیت و خصوصیات سوخت خودروهای سواری بر میزان انتشار آلاینده های مبنا، گازهای گلخانه ای و آلاینده های خطرناک

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 56

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_TMSJR-18-4_006

تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: بر اساس آمار ۶/۶۹ درصد وسایل نقلیه موجود در ترافیک صبح گاهی خودروهای سواری هستند؛ که این موضوع نشان دهنده نقش موثر آن ها در ایجاد ترافیک و به دنبال آن انتشار آلاینده ها و گازهای گلخانه ای است. عوامل متعددی بر میزان انتشار اثرگذارند که کیفیت و خصوصیات سوخت از مهم ترین آن هاست. هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر میزان گوگرد، بنزن، سرب و ترکیبات اکسیژن دار موجود در بنزین بر انتشار آلاینده های مبنا، گازهای گلخانه ای و آلاینده های خطرناک است. روش: جهت نیل به هدف مذکور از مدل تخمین انتشار IVE استفاده شده است. به نحوی که با تغییر سازمان یافته مقدار غلظت محتویات بنزین، میزان و نحوه تغییرات انتشار به دست آمده است.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که مقدار بنزن موجود در بنزین گذشته از انتشار آلاینده خطرناک بنزن تاثیری بر سایر آلاینده ها و گازهای گلخانه ای ندارد. افزایش گوگرد موجب افزایش خطی انتشار با حداقل ضریب تعیین ۹۲/. می شود. لیکن گوگرد تاثیری بر انتشار ذرات معلق، دی اکسید کربن و متان ندارد. افزایش ترکیبات اکسیژن دار سبب افزایش انتشار ذرات معلق، متان، بوتادین، استالدهید، فرمالدهید و بنزن با حداقل ضریب تعیین ۷۴/۰ می گردد. با افزایش مقدار سرب انتشار تمامی آلاینده ها و گازهای گلخانه ای به جز ذرات معلق و آمونیاک افزایش می یابد.نتیجه گیری: از آن جایی که افزایش مصرف بنزین موجب ایجاد اثرات زیان بار بر سلامت شهروندان خواهد شد؛ تصویب قوانین محدودکننده مصرف بنزین، تولید خودروهایی با مصرف بهینه سوخت و استفاده از سوخت های جایگزین می تواند به عنوان راهکارهایی در جهت کاهش میزان انتشار در نظر گرفته شود.

نویسندگان

سید عرفان حسینی فر

دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

مجید شفیع پور مطلق

استادیار ، دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

خسرو اشرفی

دانشیار، دانشکده محیط زیست، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

محمدرضا احدی

دانشیار، پژوهشکده حمل و نقل، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تهران، ایران.