بررسی رابطه بین سهل انگاری و بیگانگی شغلی کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود

امروزه به دلیل بروز پدیده ی بیگانگی از کار، فرآیند کار دچار اشکال شده و باعث می شود که کار نتواند به کارکرد واقعی خود در ابعاد گوناگون فردی، اقتصادی و اجتماعی برسد و افراد دچارسهل انگاری می شوند. هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین سهل انگاری و بیگانگی شغلی کارکنان ستادی در دانشگاه علوم پزشکی شاهرودمی باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل 2127 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شاهرود می باشد که حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 325 نفر محاسبه شده است. روش جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه بیگانگی شغلی ملوین و سیمن و پرسشنامه اهمال کاری بدیع و همکاران می باشد. نرم افزار مورد استفاده جهت تجزیه و تحلیل داده ها، Spss می باشد. روشهای تجزیه و تحلیل با استفاده از آزمونهای آلفای کرونباخ، کولموگروف – اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون T مستقل و ANOVA صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که بین بیگانگی شغلی (انزوای اجتماعی شغلی، بیهودگی شغلی، ناتوانی، ناآگاهی، بی هنجاری) و سهل انگاری کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی شاهرود رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0> P). این تحقیق نشان داد که بین انزوای اجتماعی شغلی و سهل انگاری کارکنان ستادی دانشگاه رابطه وجود دارد و اگر زمینه بگونه ای آماده شود که کارکنان احساس ارزشمندی، موثر و مفید بودن در سازمان داشته باشند بیگانگی نسبت به کار کمتر شده و در نتیجه زمینه برای سهل انگاری کاهش می یابد. بنابراین پیشنهاد میگردد به کارکنان در انجام وظایف اختیارات کافی، آزادی عمل و احساس مفید بودن در انجام کارها و وظایف داده شود تا به عنوان یک فرد تاثیرگذار در کارها و تصمیم گیری ها شناخته شوند.

کلیدواژه ها:

دانشگاه علوم پزشکی شاهرود ، کارکنان ستادی ، بیگانگی شغلی ، سهل انگاری