تاثیر گرایش استراتژیک بر عملکرد سازمانی با توجه به نقش واسط نوآوری شرکتی

هدف این مطالعه بررسی تاثیر گرایش استراتژیک بر عملکرد سازمانی بواسطه نقش میانجی نوآوری شرکتی است.در این مطالعه ابتدا مبانی نظری مرور شده و سپس با استفاده از پژوهشهای پیشین شاخصهای اندازهگیری هریک از مولفهها و مورد بررسی در این مطالعه استخراج شده است. جامعه آماری این مطالعه شامل 282 شرکت کوچک و متوسطاستان کرمانشاه بوده است و نمونه آماری 164 موردی با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی از میان این شرکتها انتخابشده است . ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه بودهاست که برای سنجش روایی آن از روش تحلیل عاملی استفاده شده استو روایی آن مورد تایید بوده است و جهت سنجش پایایی از آلفای کرونباخ بهره گرفته شد که ضرایب تمامی متغیرها بالاتراز 7 بود و پایایی پرسشنامه تایید گردید. نتایج تجزیه و تحلیل دادهها حاکی از این بوده است که گرایش به مشتری، گرایش به هزینه و گرایش به رقیب به ترتیب بیشترین اثر مستقیم را بر عملکرد سازمانی دارد، که با استفاده از نوآوریشرکتی بعنوان متغییر میانجی این ترتیب در حالت اثر غیر مستقیم و اثر کلی بصورت گرایش به رقیب، گرایش به مشتری و گرایش به هزینه تغییر مییابد، که البته گرایش به هزینه در حالت غیر مستقیم تاثیر منفی بر عملکرد سازمانی دارد

کلیدواژه ها:

گرایش استراتژیک ، عملکرد سازمانی ، نوآوری شرکتی