چالش های حقوقی اختراعات ناشی از هوش مصنوعی

در عصر فناوری کنونی، استفاده از سیستمهای هوش مصنوعی در صنایع مختلف مورد استقبال قرارگرفته است. یکی ازمهمترین کاربردهای هوش مصنوعی، استفاده از این سیستم ها در اختراعات است. درگذشته، قوانین و البته باور عموم براین عقیده بود که ایجاد اختراع صرفا از عهده یک انسان یا گروه های انسانی برمی آید. اما امروزه سیستم های هوش مصنوعی با استفاده از الگوریتم های خاص، استفاده از مهارت یادگیری و تقلید از رفتار انسانی، قادر به ایجاد اختراعات هستند. هنوز هم قوانین ثبت اختراع در سراسر جهان صرفا انسان را مستحق دارا شدن حقوق مالکانه اختراع می دانند.اگرچه افراد متعددی ازجمله برنامه نویس نرم افزار، تهیه کننده داده ها و...هرکدام به نحوی در ایجاد این اختراعات نقش دارند، پرسشی که مطرح میشود آن است که اگر سیستم هوش مصنوعی به طور مستقل و بدون دخالت موثر عوامل انسانی، اختراعی را ایجاد کرده باشد، آیا بازهم باید این اختراع را منتسب به عوامل انسانی بدانیم در پژوهش اخیر با روش تحلیلی-توصیفی تلاش شده است تا با بررسی ویژگیهای هوشمندانه ی این سیستم ها، مهارتهای فنی شکل گرفته در سیستمهای هوش مصنوعی را در کنار مهارتهای بشری مستحق دریافت حقوق مالکانه ی اختراع بدانیم. اگرچه برخی از متصدیان بشری ایجاد اختراعات هوش مصنوعی به نحوی مستحق دارا شدن بخشی از حقوق مادی اختراع هستند، باید به این امر اذعان داشت که حتی برفرض به استخدام گرفته شدن این سیستمها توسط نیروی انسانی (برنامه نویس سیستم)، حقوق معنوی اختراع متعلق به سیستم های خودکار هوش مصنوعی است و مرکزمالکیت فکری متولی حمایت از حقوق این سیستمهای هوشمند خواهد بود.

کلیدواژه ها:

مخترع ، هوش مصنوعی ، مالکیت اختراع ، فراگیری ماشینی ، حق اختراع