پژوهشی پیرامون تاثیر مدیریت سرمایه فکری بر تصمیم گیری استراتژیک مدیران در شرکت های شهرک صنعتی

با گذشت سه دهه از عمر تحقیقات در حوزه سرمایه های فکری و نقش و مدیریت بهینه این سرمایه ها، لزوم آگاهی از رویکردهای نوین در رفعنارسایی های اجرای برنامه های اقتصاد دانش محور در شرکت ها به شدت محسوس است. در پرتو دانش مدیریت سرمایه های فکری و بکارگیریرویکردهای نوین است که تصویر کاملی از وضعیت فعلی و آتی صحنه رقابت در آتیه مدیران نقش گرفته و با تصمیم گیری های سریع موجبات توسعهسازمان فرآهم می آید. هدف این مقاله تشریح و تبیین تغییر گرایش در ارزش شرکت ها از دارایی های مشهود به سمت سرمایه های نامشهود و تاثیر آن بر وضعیت تصمیم گیری استراتژیک مدیران شرکت های تولیدی و صنعتی است. بدین منظور از طریق پرسشنامه داده ها از مدیران جمع آوری و با تحلیل رگرسیون شدت تاثیرگذاری اجزای مدیریت سرمایه فکری بر ابعاد تصمیم گیری استراتژیک مدیران (خردگرایی، رفتار سیاسی، شهود) مشخص شد. یافته های این تحقیق نمایان ساخت که اجزای مدیریت سرمایه فکری با ابعاد تصمیم گیری استراتژیک مدیران رابطه معنی داری داشته و بر آنها تاثیرگذار هستند. نتایج نشان داد در اکثر شرکتها، سرمایه های فکری در سطح مناسبی بوده، ولی به موضوع و روش استفاده از این سرمایه های فکری به منظور تاثیرگذاری بر تصمیم گیری مدیران توجه کمتر وجود داشت. بنابراین شکاف توجه کمتر به سرمایه های فکری میتواند با کاربرد چارچوب های نوین سرمایه فکری در سایر واحدهای صنعتی نیز برای اتخاذ خط مشی های مناسب رفع و تعالی شان را منجر گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت سرمایه فکری ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، سرمایه رابطه ای ، تصمیم گیری استراتژیک