ارتباط بین نقدشوندگی سهام با بازده سهام

پیشبینی، عامل کلیدی در تصمیمگیریهای اقتصادی است. در متون مالی، سرمایه گذاری عبارت است از تعهد پول یا سایر منابع به امید کسب منافع آتی سرمایه گذاران همواره منافع آتی (بازدهی) بیشتر را ترجیح میدهند؛ اما برای کسب این منافع، با ریسکهایی مواجه هستند. این موضوع همان تقابل سنتی ریسک وبازده است که بیان میکند اگر سرمایه گذاری بازدهی مورد انتظار بالاتری را طلب کند، باید ریسک بیشتری را نیز بپذیرد. یکی از منابع ریسکی که سرمایه گذاران همواره با آن مواجه هستند، ریسک عدم نقدشوندگی است. درپژوهش حاضر، قصد بر این است که، رابطه بین نقدشوندگی بر بازده سهام مورد بررسی قرار گیرد ؛ عامل نقدشوندگی بر بازده دارایی موثراست وهمواره مورد توجه سرمایه گذاران بوده است و با توجه به شرایط نمونه گیری، جامعه آماری شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، بین سال های1390 الی 1394 می باشد که در این دوره صورت های مالی خود را به سازمان بورس اوراق بهادار ارایه نموده اند، با توجه به شرایط انتخاب نمونه به روش غربالگری، 101شرکت به عنوان نمونه آماری پژوهش، انتخاب شدند. اطلاعات جمع آوری شده وارد نرم افزار صفحه گسترده Excel شد؛ پس از آن برای تحلیل نهایی از نرم افزار Eviews 9 استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از عدم تایید ارتباط میان نقد شوندگی و بازده سهام شرکت هاست.

کلیدواژه ها:

بازده سهام ، نقد شوندگی سهام ، اندازه شرکت ، نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری ، سرمایه گذاران نهادی