بررسی تاثیر نوع روانکار بر نیروی فرایند و کاهش ضخامت در کشش عمیق ورق کامپوزیتی به کمک روش اجزا محدود

شکل دهی ورق در صنعت قطعه سازی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در حقیقت شکل دادن ورق روشی برای تبدیل ورق های تخت فلزی به شکل موردنظر بدون شکست یا نازکشدگی موضعی شدید ورق است. ازجمله فرایندهای شکل دهی ورق می توان به کشش عمیق اشاره کرد. کشش عمیق یکی از فرایندهای مهم در در میان روش های شکل دهی ورق است. اساس کار در فرایند مذکور کشیده شدن ورق توسط سنبه به درون یک محفظه است که در نهایت ورق شکل آن محفظه را به خود بگیرد. در فرایند کشش عمیق بین ورق، سنبه، قالب و ورق گیر تماس وجود دارد و ضریب اصطکاک بین این سطوح به عوامل زیادی نظیر جنس فلز و نوع روانکار بین آنها بستگی دارد. ضریب اصطکاک بین سطوح فرایند می تواند بر روی خروجی های فرایند به شدت تاثیرگذار باشد. در این مقاله هدف بررسی اثر نوع روانکار به کار رفته در آزمایشات بر بهبود کاهش ضخامت ورق دو لایه کامپوزیتی متشکل از فولاد و برتج و همچنین بهبود نیروی فرایند به کمک شبیه سازی اجزا محدود فرایند در نرمافزار آباکوس می باشد. نتایج حاصل از حل عددی فرایند نشان داد که با کاهش ضریب اصطکاک بین ورق پایین و قالب و افزایش ضریب اصطکاک بین ورق بالا با سنبه و ورقگیر میتوان کاهش ضخامت بیشینه در ورق پایین و ورق بالا را بهبود بخشید. همچنین مشخص شد که دو پارامتر قطر ورق (B-D) و نیروی ورقگیر (B-H-F) با کاهش ضخامت در ورق پایین (B-T-R) رابطه مستقیم دارند در بررسی تاثیر عامل شعاع لبه قالب (D-N-R) می توان گفت که این عامل با کاهش ضخامت ورق پایین رابطه عکس دارد. همچنین مشخص شد که با افزایش هر یک از سه عامل قطر ورق (B-D)، شعاع لبه قالب (D-N-R) و نیروی ورقگیر (B-H-F) کاهش ضخامت بیشینه در ورق بالا (S-T-R) افزایش پیدا میکند. مشخص شد که پارامتر شعاع لبه قالب بیشترین تاثیر را بر بهبود کاهش ضخامت ورق پایین و پارامتر قطر ورق بیشترین تاثیر را بر بهبود کاهش ضخامت ورق بالا داشته است.

کلیدواژه ها:

روانکار ، کشش عمیق ، ورق کامپوزیتی ، کشش عمیق ، شبیه سازی اجزا محدود ، کاهش ضخامت ، ورق کامپوزیتی