بهبود یادگیری با افزایش شادکامی (بررسی موردی )

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش شادکامی با روش شناختی رفتاری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموز الناز (نام مستعار) در یکی از مدارس ابتدایی شهر خمام در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ انجام شد. روش تحقیق موردی و ابزار اندازه گیری پرسشنامه شادکامی آکسفورد و همچنین از مقیاسهای معلم سنج جهت ارزیابی پیشرفت تحصیلی دانش آموز استفاده شد. ده جلسه مشاوره شناختی رفتاری به دانش آموز نشان داد که افزایش شادکامی باعث بهبود یادگیری و وضعیت تحصیلی دانش آموز پس از درمان و پیگیری سه ماهه می گردد. افزایش شادکامی دانش آموزان جهت بهبود وضعیت روانی و تحصیلی ضروری است .