مقایسه رفتار رئولوژیکی اختلاط وکیوم باتوم با ویسکوزیته بالا وسلاپس با قیرهای هوادهی شده

قیر به طور مستقیم در فرآیند پالایش یا به صورت ترکیب با قیر که دارای خواص فیزیکی مختلفی هستند تولید می شود. در حال حاضر قیرهای دمیده یکی از پر مصرف ترین مواد جهت آسفالت، پوشش بام و در کشور می باشند، این قیرها حاصل فرآیند هوادهی بوده که به طور معمول باعث کاهش درجه نفوذ و یا افزایش سختی قیر می شود که خود تابع پارامترهای مختلفی مانند نوع خوراک، دمای هوادهی و میزان هوادهی است. همچنین می توان محصولات و یا قیر حتی با کندروانی بالا را با محصولات و یا قیر با کندروانی پایین (در صورتی که الزامات ریسک ها و خطرات در نظر گرفته شود) متناسب با نیازهای تعیین شده ترکیب کرد. در این پژوهش اثر افزودن درصدهای مختلف سلاپس بر روی وکیوم باتوم پالایشگاه بندر عباس در فرآیند اختلاط به منظور آزمون های درجه نفوذ، نقطه نرمی، وزن مخصوص، کندروانی در دماهای مختلف، پارامتر شیارشدگی و زاویه فاز و مقایسه با قیر هوادهی شده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی ها حاکی از آن است که قیرهای تولیدی به روش اختلاط و هوادهی هر دو دارای محدوده الزامات استاندارد ملی ایران ۱۲۵۰۵ می باشند و همچنین میتوان نتیجه گرفت که افزودن درصد محدودی وکیوم سلاپس به وکیوم باتوم تولیدی پالایشگاه بندر عباس برای تولید گرید های رایج قیر در کشور، تاثیر چندانی روی خواص و رفتار رئولوژیکی قیر نسبت به قیرهای هوادهی شده ندارد.

کلیدواژه ها:

کندروانی ، سلاپس ، وکیوم باتوم ، شیارشدگی ، زاویه فاز