تاثیر یک دوره تمرینات پیلاتس بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شایع ترین اختلال آندوکرین زنان در سنین باروری است. علت ایجاد این سندرم ناشناخته است و عوارض و علایم ناشی از این بیماری، می تواند سبب تغییر و افت سطح کیفیت زندگی در مبتلایان به آن شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین پیلاتس بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک است. روش: در این مطالعه پیش تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و بدون گروه شاهد، تعداد ۱۱ دانشجوی غیر ورزشکار دانشگاه ایت الله بروجردی (ره) در نیمسال دوم ۹۴- ۹۳ با تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک شرکت داشتند. افراد مورد مطالعه تمرینات پیلاتس را ۳ جلسه در هر هفته به مدت ۴ ماه انجام دادند. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه بررسی کیفیت زندگی ویژه زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOSQ) و اندازه گیری متغیرهای تن سنجی در دوره قبل و بعد از تمرین مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و تی وابسته در نسخه ۱۸ نرم افزار SPSS  انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که در نمره کلی کیفیت زندگی (۰/۰۰۱>P)، حیطه اختلات قاعدگی (۰/۰۰۲=P)، وزن (۰/۰۰۱>P)، حیطه ناباروری (۰/۰۱۶=P) و عاطفی- هیجانی (۰/۰۰۱>P) پس از مداخله اختلاف معنی داری وجود دارد. اما تغییرات در حیطه هیرسوتیسم (۰/۱۶۲=P) از نظر آماری معنی داری نبود. همچنین وزن بدن (۰/۰۲۵=p)، شاخص توده بدنی (۰/۰۰۵>P) و درصد چربی (۰/۰۲۶=P) پس از مداخله، به طور معنی داری کاهش داشت. نتیجه گیری: براساس یافته های به دست آمده انجام تمرینات پیلاتس در بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک شرکت کننده در تحقیق موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

Pilates ، polycystic ovary syndrome ، quality of life ، hirsutism ، پیلاتس ، سندرم تخمدان پلی کیستیک ، کیفیت زندگی ، هیرسوتیسم