تغییرات سطح کمرین و مقاومت به انسولین موش های صحرایی مبتلا به کبد چرب غیر الکلی: اثر تمرینات تناوبی شدید و مکمل گیری عصاره خرفه

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات تناوبی شدید (HIIT) و مصرف عصاره خرفه بر سطح کمرین کبدی و مقاومت به انسولین موش های صحرایی مبتلا به NAFLD بود. تعداد ۲۵ موش نر بالغ نژاد ویستار با سن شش هفته با وزن ۱۶۰ تا ۱۸۵ گرم در ۵ گروه کنترل سالم، کنترل کبدچرب، تمرین، عصاره و تمرین+عصاره بطور تصادفی قرار داده شدند. با توجه به وزن موش ها مکمل خرفه با دوز mg/kg ۴۰۰ به دو گروه مربوطه خورانده شد. تمرین های تناوبی شدید (نیز بمدت ۸ هفته ، ۵ جلسه در هفته و هر جلسه ۷ تکرار یک دقیقه ای باشدت ۹۰ درصد سرعت بیشینه انجام شد که تناوب های استراحت فعال نیز شامل ۲ دقیقه دویدن با شدت ۲۰ درصد بیشینه بود. سطح کمرین کبدی به روش الایزا و مقاومت به انسولین سرمی مورد ارزیابی قرار گرفت. مقاومت به انسولین در گروه کنترل کبد چرب غیرالکلی به طور معنی داری نسبت به گروه سالم کنترل بالاتر بود (۰۰۲/۰=p). سطح این شاخص در گروه تمرین (۰۱/۰=p)، عصاره خرفه (۰۳۷/۰=p) و تمرین+عصاره (۰۱۲/۰=p) به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل کبد چرب بود. سطح کمرین کبدی در گروه تمرین تمرین (۰۱۰/۰=p)، مصرف عصاره خرفه (۰۱۷/۰=p) و تمرین+عصاره (۰۰۱/۰=p) به طور معنی داری پایین تر از گروه کنترل کبد چرب بود. احتمالا ۸ هفته تمرین ورزشی HIIT و مصرف عصاره خرفه از طریق کاهش سطح کمرین و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به NAFLD می تواند نقش مهمی را در کنترل پیشرفت این بیماری بر عهده داشته باشند.

کلیدواژه ها:

بیماری کبد چرب غیر الکلی ، کمرین ، مقاومت به انسولین ، تمرین تناوبی شدید ، مکمل خرفه