مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین اینتروال شدید و ترکیبی قدرتی-استقامتی بر سطوح سرمی فاکتور رشدی فیبروبلاست-۲۱ (FGF-۲۱) در زنان دیابتی نوع دو
محل انتشار: نشریه آموزش پرستاری، دوره: 6، شماره: 3
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 84
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNE-6-3_006
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: برنامه های مراقبت پرستاری دیابت نوع دو متنوعی همچون فعالیت بدنی منظم پیشنهاد شده است. هدف از این پژوهش تعیین تفاوت تاثیر هشت هفته تمرین اینتروال شدید و ترکیبی قدرتی-استقامتی بر سطوح سرمی فاکتور رشدی فیبروبلاست-۲۱ (FGF-۲۱) در زنان دیابتی نوع دو است.روشکار: در این تحقیق نیمه تجربی ۴۲ نفر از زنان دیابتی دارای اضافهوزن با دامنه سنی ۴۵-۶۰ سال و قند خون ناشتای بزرگ تر ۱۲۶ میلی گرم در دسی لیتر به طور داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه تناوبی شدید (۱۴N=)، تمرین ترکیبی (۱۴N=) و کنترل (۱۴N=) قرار گرفتند و به مدت هشت هفته تمرین کردند. گروه تناوبی شدید سه جلسه در هفته ۴-۱۰ تکرار آزمون وینگیت ۳۰ ثانیهای بر روی ارگومتر را با تلاش حداکثر انجام دادند. گروه ترکیبی سه جلسه در هفته تمرین هوازی با ۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب و دو جلسه در هفته تمرین مقاومتی با ۷۰ درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. گروه کنترل هیچ گونه فعالیت منظمی نداشتند. FGF۲۱ زنان ۲۴ ساعت قبل و بعد از اتمام دوره تمرینی از طریق خون گیری اندازهگیری شد. جهت تعیین تفاوتهای درونگروهی از آزمون t وابسته و جهت تعیین تفاوتهای میان گروه ها از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده گردید.
یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد میزان FGF۲۱ سرمی نیز در هیچ یک از گروه های تناوبی شدید، ترکیبی و کنترل تغییر معنی داری نداشت، ولی در گروه کنترل نزدیک به معنی داری بود (۰۸۷/۰P=)، همچنین، پس از هشت هفته تمرین با وجود افزایش میزان FGF۲۱ در گروه تمرین تناوبی شدید و ترکیبی بین میانگین داده های پیش آزمون و پس آزمون گروه های تناوبی شدید (۱۵۸/۰ =P)، ترکیبی (۲۷۹/۰=P) و کنترل (۸۳۴/۰=P) اختلاف معنی داری وجود ندارد. نتایج مقایسه بین گروهی تفاوت معنی داری بین گروه های تمرینی نشان نداد (۸۱۹/۰P=).
نتیجه گیری: با توجه به کارایی یکسان دیده شده بین دو مداخله ورزشی میتوان نتیجه گرفت که برنامه های مراقبت پرستاری برای بیماران دیابتی نوع دو میتواند شامل این دو شیوه ورزشی با توجه به زمان در دسترس باشد. همچنین عدم معنیداری را به طورکلی، میتوان ناشی از کوتاه بودن طول دوره، سن آزمودنی ها و سطح آمادگی آن ها دانست، که با توجه به این موارد، نیاز به انجام تحقیقات طولی در این زمینه همچنان باقی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرضیه کرمی
Yasouj Branch, Islamic Azad University, Yasouj, Iran
ابراهیم بنی طالبی
University of Shahrekord, Shahrekord, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :