عوامل توجه سلجوقیان به جشن ها و سنت های باستانی
محل انتشار: پژوهشنامه تاریخ، دوره: 10، شماره: 40
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HISTO-10-40_001
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1402
چکیده مقاله:
عصر سلجوقیان یکی از ادوار مهم تاریخ ایران و آسیای صغیر است. ورود این عنصر جمیعتی به حوزه تاریخ آسیا با تحولات عمده سیاسی و فرهنگی توام بود. در میان دولتهای اسلامی سلجوقیان نخستین حکومتی بودند که قلمرو حکومتی خود را تا مرزهای بیزانس پیش برده و عظمت امپراطوریهای باستان را احیاء نمودند. در راستای این موفقیتها سلجوقیان تلاش مضاعفی را در بازنگری فرهنگی و توجه به آداب و سنتهای باستانی به کار بستند. توجه سلجوقیان برای ایجاد یک امپراطوری بزرگ میبایست با تاکید بر تمامی ساختارهای سیاسی- اداری و فرهنگی توام گردد. وجود کتیبه بغازکوی در ۱۴۰۰ قبل از میلاد در آنکارا نشان از توجه به ایزدان و آیینهای کهن عصر باستان در این سرزمینها دارد. جشن نوروز، جشن سده و جشن مهرگان با پیشینههای کهن خود مورد توجه مردمان بسیاری از آسیای میانه تا آسیای صغیر بود. بنابراین سلجوقیان در اداره این سرزمینهای وسیع علاوه بر ایجاد یک وحدت دینی به وحدت فرهنگی و تاکید بر سنتهای باستانی اهتمام ورزیدند. تلاش خیام برای پی ریزی یک تقویم دقیق به دور از خطا و پیچیدگی بیشتر بر مبنای ضرورت بازگرداندن نوروز به زمان حقیقی خود یعنی اول فروردین ماه هر سال بود. همه این تلاشها جز در سایه اقتدار و توجه سلاجقه میسر نگردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیر اکبری
استادیار گروه تاریخ واحد بجنورد. دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد. ایران