تحلیل وضعیت آمادگی شهروندان اصفهان در برابر مخاطرات طبیعی ( با تأکید بر زلزله )

آسیب پذیری مساکن شهری شامل دو جنبه اصلی آسیب پذیری سازه ای و آسیب غیر سازه ای ( انسانی ) می باشد. آنچه در این مقاله مطرح است، تحلیل وضعیت آسیب پذیری انسانی، یعنی بررسی وضعیت آمادگی شهروندان اصفهان در مقابله با بحران احتمالی زلزله می باشد. ابعاد انسانی مورد بحث شامل؛ ویزگی های عمومی جمعیت، تراکم مسکونی، داشتن امکانات مواقع بحرانی، داشتن بیمه زلزله، وضعیت سواد و میزان آموزش شهروندان در مواقع بحرانی می باشد. در این مقاله، با هدف دستیابی به نتایج مؤثر در آینده، با استفاده از تحلیل های آماری به بررسی و معرفی نمونه ی موردی از لحاظ وضعیت آسیب پذیری انسانی، خواهیم پرداخت. روش بررسی این گونه است که با نمونه گیری، تعدادی از شهروندان اصفهان در رابطه با وضعیت آسیب پذیری آنها مورد مطالعه قرار گرفته است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران با سطح اطمینان 95.5 ، تعداد 340 نمونه محاسبه شده است. روش توزیع پرسش نامه ها از الگوی ترکیبی سازمان سلسله مراتبی در چارچوب تقسیمات درون شهری اصفهان تبعیت می کند. ابزار گرد آوری داده ها پرسش نامه است. که به منظور تعیین روایی ابزار گردآوری داده ها، از تکنیک روایی صوری استفاده شده است. به منظور تعیین پایایی ابزار سنجش نیز با توجه به ابعاد فرعی طرح شده در پرسش نامه، برای هر یک از ابعاد با استفاده از روش هماهنگی درون گویه ها و تکنیک ضریب آلفای کرنباخ بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری انسانی ، آمادگی ، آموزش ، خطر زلزله ، شهروندان اصفهان