بحران انرژی ولزوم توجه به انرژی های تجدید پذیر در راستای نیل به اهداف معماری پایدار در ایران

باورودبه عصرسوم تحول زندگی بشر موضوع محیط زیست وارتباط تناتنگ آن بافرایندهای اقتصادی- اجتماعی ، فرهنگی وسیاسی بیش ازپیش موردتوجه مجامع بین المللی قرارگرفته است .ازآنجایی که رابطه ای مستقیم میان مصرف انرژی وپیشرفت های صنعتی و ساخت وساز وجوددارد، مسئله بحران انرژی به عنوان معضل اساسی قرن حاضرشناخته شده است. این موضوع سبب افزایش رویکرد به انرژی های تجدیدپذیر شده است . طراحی پایدارکه امروزه دربیشتر مجامعه معماری مطرح می شود ازبحث برانگیزترین موضوعان جهان کنونی است. یکی ازمهمترین اهداف طراحی پایدار، حفظ طبیعت واصلاح نگرش به آن است. تجلی توسعه پایداردرحوزه محیط ساخته شده ، معماری پایدارنامیده می شود. با توجه به محدودبودن منابع سوختی، استفاده از منابع انرژی پاک به عنوان یک راهکاراستراتژیک ازاهمیت بسیاری زیادی برخوردارمی باشد. هدف ازاین مقاله پرداختن به دورویکرد حفظ منابع انرژی وطراحی براساس چرخه حیات واصول پایداری بااستفاده ازروش توصیی تحلیلی می باشد. دراین راستا ابتدا بابررسی میزان مصرف منابع مختلف انرژی درجهان وایران وآشنایی بامنابع انرژی دربخش ساختان سازی درچندسال اخیرلزوم طراحی پایداربررسی شده است. دراین خصوص به استفاده ازانرژی خورشیدی به عنوان اصلی ترین منبع انرژی پاک پرداخته شده است وراهکارهایی درجهت طراحی پایدارارائه شده است

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، انرژی های تجدیدپذیر ، انرژی خورشیدی ، محیط زیست