ارزیابی شاخص های اجتماعی مسکن با استفاده از تکنیک TOPSIS نمونه موردی منطقه 6 شهرداری تهران

شاخص های مسکن مهمترین و کلیدی ترین ابزار در شناخت ویژگی های مسکن به شمار می آیند که می توان به کمک آنها عوامل مؤثر در امر مسکن را شناخت و هرگونه برنامه ریزی و تصمیم صحیح را در رابطه با مسکن فراهم آورد. شاخص های مسکن از یک سو ابزار شناخت وضعیت مسکن در ابعاد مختلف از جمله کمبود مسکن است و از سوی دیگر ابزار کلیدی برای ترسیم چشم انداز آینده مسکن و برنامه ریزی است. نیاز به مسکن دارای دو بعد کمی و کیفی است، بعد کمی مسکن شامل شناخت پدیده ها و اموری است که به فقدان سرپناه و میزان دسترسی به آن مربوط می شود. در بعدکیفی، به مسائل و پدیده هایی همچون بی مسکنی، بدمسکنی و تنگ مسکنی ارتباط دارند و آنچه مطرح است، نوع و شکل نیاز است. هدف از تدوین این مقاله بررسی وضعیت شاخص های اجتماعی مسکن در منطقه 6 شهرداری تهران می باشد؛ که سعی شده است ابتدا شاخص های اجتماعی در منطقه 6 شهرداری تهران، بررسی و سپس این شاخص ها توسط تکنیک TOPSIS مورد ارزیابی قرار گیرد و در انتها ناحیه های مختلف منطقه 6 شهرداری تهران در میزان برخورداری از این شاخص ها رتبه بندی شود. با توجه به اهمیت این موضوع و لزوم توجه به شاخص های مسکن در همه ی ابعاد به خصوص از لحاظ اجتماعی باید برنامه ریزان و مدیران مرتبط با مسکن شهری از یک سو به اهمیت این شاخص ها در بهبود کیفیت مسکن توجه نمودهو از سوی دیگران مسأله مسکن را در ارتباط با کلیه عوامل مربوط اعم از کمی و کیفی مورد بررسی و توجه قرار دهند و از طرفی دیگر باید با دید جامع و کل نگر و به طور اساسی و جدی نقش شاخص های اجتماعی را در برنامه ریزی توسعه مسکن شهری لحاظ نمایند.

کلیدواژه ها:

مسکن ، شاخص های اجتماعی مسکن ، منطقه 6 شهرداری تهران ، تکنیکTOPSIS