شناسایی سیاستهای اقتصادی مطلوب به منظور جذب مشارکت مردمی برای احداث پارکینگهای محلهای در بافتهای فرسوده شهر تهران (مطالعه موردی: منطقه 17 شهرداری تهران)

تامین پارکینگهای واقع در مبداء سفر، به یکی از چالشهای مهم شهر تهران تبدیل شده که پیامدهای منفی ناشی از کمبود آن شامل اختصاص بخشی از سوارهروها به محل توقف خودروها، ایجاد خلل در امدادرسانی، مشکلاتاجتماعی و...، شهر را تا مقیاس محلی دچار مشکل ساخته است. علیرغم تاکید بر تامین این نوع از پارکینگها در طرحهای جامع و تفصیلی شهر تهران، اقدام موثری صورت نگرفته و بخش خصوصی نیز تمایلی برای سرمایهگذاریدر این حوزه ندارد. اگر یک سرمایهگذار، نتواند منافع مورد انتظار از سرمایهگذاری را بدست آورد، اقدام به ریسک در بخش نخواهد کردو سرمایه خود را معطوف سایر صور سرمایهگذاری خواهد نمود. لذا بایستی راهی برای جذاب کردن سرمایهگذاری در حوزه پارکینگهای محلی شناسایی نمود که میتواند در قالب یک بسته تشویقی به سرمایهگذار ارائه گردد.مطالعه جریان هزینهها و منافع طرحهای سرمایهگذاری، در این پروژه مورد استفاده قرار گرفته است. با تعیین ارزش خالص فعلی 3، ملاک سودآوری پروژه و یا قضاوت برای سرمایه گذاری در طرح بدست آمده است. ده سناریو در اینپژوهش بررسی میشود که شیوه مشارکت انبساطی، شیوه موثر شناخته شد که عواید حاصل از آن، منافع جمعی را به همراه خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

پارکینگ در مبداء ، طرح تفصیلی شهر تهران ، بسته تشویقی ، سیاست های اقتصادی ، ارزش خالص فعلی