بررسی تاثیر گردشگری شهری بر کاربری های اراضی در بخش مرکزی شهر مشهد

موضوع کاربری زمین در شهرهای گردشگری، از موضوع های کلیدی محسوب می شود . هر شهری با هر خواستگاهی و هر گردشگری با هر نگرشی نیازمند زیر ساخت های مناسبی همانند زیر ساخت های سکونتی، ارتباطی، آموزشی، فرهنگی، اقتصادی و از همه مهمتر به زیر ساخت های فناوری اطلاعات نیازمند است. با این زیر ساخت می توان به ساختار درست و مناسبی در امر گردشگری دست یافت. آنچه مقاله حاضر به آن پرداخته، این است که نقش گردشگری شهر و کاربری اراضی شهری بر روی هم چه تاثیری دارند و در جهت ارتقاء و توسعه نقش گردشگری شهری چه اقداماتی مرتبط با کاربری زمین می توان در نظر گرفت. از نظر هدف پژوهشی، مقاله حاضر جزء تحقیقات کاربردی محسوب می شود. این تحقیق بر مبنای روش توصیفی تحلیلی تدوین و تنظیم شده است و در جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای، اسنادی و میدانی استفاده شده است. بر این اساس پس از بررسی و توصیف مباحگ نظری مرتبط با موضوع مورد نظر، به شناخت وضع موجود حوزه مرکزی شهر مشهد پرداخته شده است. همچنین پیامدهای توسعه گردشگری در شهر و بر روی کاربری زمین بخش مرکزی شهر بررسی گردیده و محدودیت ها و امکاناتی که کاربری اراضی برای توسعه گردشگری ایجاد کرده اند، ذکر شده است. در نهایت راهکارهایی در ارتباط با کاربری زمین شهری ، به منظور دستیابی به توسعه گردشگری پایدار در شهر مشهد ارائه شده است. این پژوهش نشان می دهد، جذب حجم انبوهی از گردشگران در گرو تأمین کمی و کیفی خدمات و کاربری های مورد نیاز آنها و ایجاد زیرساخت ها، تجهیزات، تأسیسات و سرمایه گذاری کافی در این زمینه ها می باشد که نیازمند برنامه ریزی های کلان می باشد .

کلیدواژه ها:

نقش شهر ، گردشگری ، کاربری اراضی ، توسعه شهر ، بخش مرکزی شهر مشهد