بررسی ویژگی های زمین شناسی مهندسی مصالح مارنی در بستر جاده کمربندی خان زنیان، محور شیراز- بوشهر

ضعف خاک بستر راه، ایجاد ناهمواری هایی را در سطح روسازی سبب می گردد. مارن ها از جمله مصالح رسی هستند که در برخی شرایط دچارضعف در مقاومت و پارامترهای مهندسی و مکانیکی می باشند. از اینرو، چنانچه این مصالح میزبان پروژه های راه سازی باشند، در دوره بهره برداریمشکلات جدی و عدیده ای را به وجود می آورند که از آنجمله می توان ایجاد خرابی در سطح روسازی راه را نام برد. بستر جاده کمربندی خان زنیان،واقع در محور شیراز- بوشهر متشکل از تناوب مارن های سازند گچساران می باشد. هدف از این پژوهش، تعیین خصوصیات زمین شناسی مهندسی مارن های بستر این مسیر که خرابی های عمدهای را در سطح روسازی سبب شده، است. در همین راستا، پایداری مکانیکی مارنها به وسیله آزمایش هایحدود آتربرگ، واگرایی پین هول، هیدرومتری و هیدرومتری مضاعف و ظرفیت باربری کالیفرنیا (CBR) مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی نشانمی دهد که این مصالح، هرچند از واگرایی قابل توجهی برخوردار نیستند، اما از ظرفیت باربری مناسبی به ویژه در شرایط مرطوب برخوردار نبوده و ازاینرو، نیاز است تا در پروژه ها نسبت به ارتقاء مقاومت و ظرفیت باربری آنها اقداماتی مطلوب صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

مارن ، بستر راه ، تخریب روسازی ، واگرایی ، ظرفیت باربری ، کمربندی خان زنیان