ضرورت یابی قانون جامع رسانه های همگانی درجمهوری اسلامی ایران

باتوجه به جایگاه ویژه و منحصربفرد رسانه های همگانی درعصراطلاعات دربسیاری ازکشورها و نهادهای بین المللی به قانون گذاری درحوزه رسانه های همگانی به منظور نظم بخشی و پیگیری سیاستهای مطلوب خود توجه خاصی شده است درمیان تجربه های گوناگون قانون گذاری تجربه قانون جامع نویسی درحوزه رسانه های همگانی به مثابه یکی ازاصلی ترین و مهمترین رویکردها درسالهای اخیر با رشد فزاینده ای همراه بوده است درکشورمانیز موضوع قانون جامع نویسی درحوزه رسانه های همگانی به خصوص پسا زتدوین و تصویب برنامه چهارم توسعه 1383موردتوجه قرارگرفته بطوریکه دراین برنامه دولت مکلف به تدوین نظام جامع حقوقی رسانه های همگانی شده است دربرنامه پنجم توسعه نیز که به تازگی لازم الاجرا شده براین امر بسیارتاکید شده است براین اساس که دراین مقاله مسیله ضرورت یابی قانون جامع رسانه های همگانی درایران به عنوان مطالعه پیش بینی تدوین قانون مطرح شده است به نظر نگارنده حال که بناست قانون جامع رسانه های همگانی تهیه و تصویب شود پیش ازاغاز تدوین قانون باید به این سوال اساسی پاسخ داد: آیا تدوین قانون جامع رسانه های همگانی درجمهوری اسلامی ایران ضرورت دارد این مقاله درصدد پاسخگویی به این پرسش است

کلیدواژه ها:

قانون جامع رسانه های همگانی ، جمهوری اسلامی ایران ، حقوق ارتباطات ، قانون رسانه ها