تاثیر حوض آب از مولفه های معماری سنتی ایرانی بر شادکامی والدین کودکان 7 تا 12 سال

در فرهنگ اسلامی آب به عنوان نماد زندگی، بهشت، پاکی و نشانه زیبایی و آبادانی مورد توجه است. عنصر آب با نقش حساس خود ما را دوباره به طبیعت پیوند می زند. انواع متنوع آب نماها، فواره ها و نهرهای آب، ظرایف معماری را چون حلقه های یک زنجیر در یک شبکه ارتباطی به یکدیگر پیوند می زنند و در هم منعکس می کنند، گویی پل ارتباطی بین قطعات از هم جدایی است که معماری پدید آورنده آن هاست. در همه ادوار، معماران ایرانی در معماری سنتی آب را در مجموعه های خود وارد می آوردند و گنجینه ای از خصوصیات فیزیکی و مذهبی را به خدمت می گرفتند تا معماری آنان از غنای بیشتری برخوردار باشد.. آب به عنوان امرمقدس و مظهر خیر، در معمارى ایران نقش مهمى دارد. این پژوهش قصد دارد تا تاثیر حوض آب از مولفه های معماری سنتی ایران را بر شادکامی والدین کودکان 7 تا 12 سال بررسی نماید. بدین منظور پژوهشی مقایسه ای در بین والدین کودکان 7 تا 12 سال ساکن در خانه هایی با معماری سنتی ایران با والدین کودکان 7 تا 12 سال ساکن در خانه های آپارتمانی انجام شد. در این پژوهش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی. مادران صد کودک ساکن خانه هایی با معماری سنتی ایران و صد کودک ساکن خانه های آپارتمانی در مناطق دوگانه آموزش و پرورش شهر یزد انتخاب شدند و به پرسشنامه های OHQ شادکامی پاسخ دادند. نتایج آماری نشان داد والدین کودکان 7 تا 12 سال ساکن در خانه هایی با معماری سنتی دارای حوض آب نمره شادمانی بیشتری کسب نموده اند و شادکامی در والدین ساکن خانه هایی با معماری سنتی ایران دارای حوض آب بیش از گروه مقابل که ساکن خانه های آپارتمانی فاقد حوض آب می باشد و این یافته تایید کننده این مهم می باشد که وجود حوض آب در خانه هایی با معماری سنتی می تواند سبب سر زندگی و شادابی والدین شود و این یافته می تواند توجیه گر فضای مطلوب خانه های سنتی در جهت تامین نیازهای معنایی در افراد باشد. به نظر می رسد امروزه که با توجه به روند رو به رشد شهر نشینی و صنعتی شدن و از سوی دیگر افزایش جمعیت به ویژه در کلانشهر ها، ناگزیر به ساختن خانه های آپارتمانی شده ایم، پیشنهاد می شود از معماری سنتی ایرانی و مولفه های آن همچون حوض آب غافل نشویم، چرا که هم آرامش دهنده است و هم می تواند احساس سرزندگی را القاء نماید

کلیدواژه ها:

شادکامی ، معماری سنتی ایران ، روانشناسی معماری