بررسی اثر افزایش دما در ساخت غشای کامپوزیتی پلی آمید نانو سیلیکا برای جداسازی آب از تولوین به روش تراوش تبخیری

این پژوهش به بررسی اثر افزایش دما برشار خروجی تولوین در جداسازی آب از تواوین با استفاده از غشای کامپوزیتی پلی آمید نانوسیلیکا توسط فرایند تراوش تبخیری پرداخته است امروزه این روش برای جداسازی بسیاری از مایعات استفاده می شود مزیت عمدهاین روش استفاده از آن برای سیستم های دارای نقطه ی آزیوتروپ می باشد جایی که روش تقطیر سنتی قادر به جداسازی آنها نمیباشد. اساس کار دراین روش برمبنای انحلال نفوذپایه گذاری شده است غشاهای مورد استفاده دراین روش متراکم بوده و مانند یک فیلم انتخاب گر عمل می کند درپایان نتایج برای تغییر درپارامترهای دبی و غلظت اولیه اورده شده و تاثیر افزایش دما بر شار خروجیونیل استات ذکر شده است.

کلیدواژه ها:

دما ، تولوین ، تراوش تبخیری ، فیلم